یادداشت سَمی

        دوران فداکاری به سر رسیده است.اکنون زمان اندیشیدن به خویشتن است،حتی اگر فرهنگ ما سالیان سال آن را منع کرده باشد.یک زن به منظور تثبیت زن بودن خود،تنها کافی است از خوشی‌های کوچک زندگی لذت ببرد.هر زن در درون خود کودکی دارد که باید به او اجازه‌ی زیستن بدهد.
.
.
باید بپذیریم که زندگی کامل است،نه به این معنا که همیشه خوب و خوشایند است،یا هر آنچه را آرزو می‌کنیم به ما می‌دهد،به این معنا که همواره هر آنچه برای رشد خود نیاز داریم،به ما ارزانی می‌دارد.بنابراین تمام عقده‌ها و نیروهای‌مان را بیدار می‌کند و ما را به تحکیم و حفظ آن‌ها و نه اجتناب از آن‌ها سوق می‌دهد.زندگی،ما را تنها به حال خودمان رها نمی‌کند.زندگی همواره ما را به سمت جلو هدایت می کند و به کشف ابعاد تاریک و روشن وجودمان سوق می‌دهد و ما را به سوی درک این نکته ترغیب می‌کند که خود ما نخستین خالق شادی‌مان هستیم❤️
.
.