یادداشت دوستاش صداش میکنن جودی:)

        قسمت هایی از کتاب برایم جالب و خواندنی بود.روایت سال های پرتلاش و کوشش دانشجویی زنی قبل  و در بحبوحه انقلاب را به این شکل نخوانده بودم.خواندنش برایم لذت بخش و امید آفرین بود.روزهایی که در نبود همسرشهیدشان زندگی تحصیلی و کاری شان در جریان بود و هم زمان فرزندان شان را به چنگ و دندان گرفتند و برای تربیت شان به این شکل کوشش ورزیدند جای تعجب و تحسین دارد  .هرچند این روایت خیلی به سرگذشت شهدا شباهت نداشت و اصلا جنبه معنوی در آن احساس نمیشد