یادداشت نیما اکبرخانی
1401/9/15
خیلی محکم پنج ستاره دادم. اولین کتابی که از «جوجو مویز» خواندم و خیلی خیلی عالی بود. اصلا فکرش را هم نمیکردم انقدر عالی باشد. یک عاشقانه تمام عیار در بستری از وقایع تاریخی قرن بیستم. به خوبی فرهنگ ملت های اروپایی و همینطور تغییراتش را در قرن بیستم نمایش داد و در عین حال که حجم خوب و مناسبی از اطلاعات را تحویل مخاطبش می داد یک داستان پر کشش و خوش خوان هم نوشته که هیچ جای آن خواننده احساس کسالت و خستگی نمی کند. قطعا منظورم از نوشته بالا این نیست که کتاب «دختری که رهایش کردی» شاهکار تاریخ ادبیات است. نه اما خیلی خوش خوان و در عین حال با محتوای مناسب و متعدد است. راستش را بخواهید نسبت به «جوجو مویز» گارد داشتم و فکر می کردم یک نویسنده زیادی بزرگ شده یا زرد نویس یا چنین چیزی است ولی بر خلاف قضاوت غلط و پیش از خواندنم، خیلی عالی بود. بخوانید. لذت میبرید. یک عاشقانه تمام عیار است.
(0/1000)
نظرات
1401/9/15
منم به همین دلایل تا الان در برابر خوندن آثارش مقاومت میکردم. اما حالا که شما اینو نوشتید به مقاومت پایان میدم و تسلیم میشم در برابر خوندنش🤭
1
0
1401/9/15
جالبه! اتفاقا من حدود پنجسال پیش خوندمش و نیمه رهاش کردم و زمانیکه از دوستی که بسیار ازین کتاب تعریف میکرد پرسیدم گفت: این ترجمهش خوب نیست..
1
0
1401/9/16
من همین یک دونه رو از «جوجو مویز» خوندم البته، که خوب بود. بخوانید، خوش میگذره.
0
1401/10/2
برای من تجربهی لذت بخشی بود مطالعهی این کتاب اما فکر نمیکردم نویسنده ها هم نظر مثبت راجع به دختری که رهایش کردی داشته باشند.
1
0
1401/10/2
صادق نیستند. ادا در می آورند وگرنه هرکس این را بخواند ساعات لذت بخشی را سپری می کند. مگر نه اینکه کارکرد محوری هنر ایجاد لذت در مخاطب است ؟
1
1403/1/10
منم اولین و تنها کتابی که ازش خوندم همینه. اولین بار که اسمشو از زبون یه خانم بازیگر تو برنامه دورهمی شنیدم، یه ایشـــی گفتم و گارد گرفتم🫢😅 ولی وقتی خوندم راضی بودم. اما راستش هنوز رو بقیه کتاباش گارد دارم. فکر میکنم این شانسی خوب شده😂
0
زینب سادات حسینی
1401/9/15
0