یادداشت محمدرضا مهدیزاده

        کتاب را خواندم، نه به خاطر این‌که آقای کریستال را می‌شناسم، نه به خاطر این‌که در شبکه نسیم و در برنامه سروش صحت معرفی شده، به خاطر این دلایل کتاب را نخریدم و همچنین بخوانم. 

فقط به یک دلیل اصلی این کتاب را ورق زدم، آن هم به‌خاطر ژانر جدید و مورد علاقه من به نام جستار روایی، من علاقه زیادی به جستار پیدا کرده‌ بودم و توی اینترنت سرچ کردم که نمونه‌اش را پیدا و آن را بخوانم. 

نمی‌دانستم که آیا واقعا ژانر جستار  جذاب هست یا نه، اما ظاهرا چونکه یک ژانر جدید بود، دوست داشتم نمونه‌ای از آن مطالعه کنم.

این کتاب را یافتم، از نشر اطراف بود، نشر اطراف هم که انگار علاقه زیادی به جستار پیدا کرده بوده، و جستارهایی خارجی را با تیم محبوبشان ترجمه می‌کند و راهی بازار می‌کند.
کتاب را خواندم، برای من خیلی جذاب بود و غرقش شدم، فهمیدم که چقدر جستار نویسی جذابه و  چقدر موضوعاتی هست که میشود در موردشان جستار نویسی کرد، چه عیبی دارد که خودمان جستار بنویسم؟ نمی‌دانم آیا جستار نویس ایرانی داریم یا نه، اگر هم‌ نداشته باشیم به خاطر این‌که این ژانر ادبی، ژانر جدیدی است، امید دارم که چند سال آینده از نویسنده‌های ایرانی جستار میخوانیم.

 اما اگر به هدف خواندن ژانر جستار کتاب را مطالعه نمیکردم یا آشنایی با شیوه جستار روایی نداشتم، همان صفحات اول آن را کنار می‌گذاشتم و دست از خواندن بر می‌داشتم، آخه این کتاب خیلی پی‌نوشت داشت، هر جستارش حداقل ۵۰تا پی‌نوشت داشت، یعنی اگر این پی‌نوشت ها را نمیفهمیدی، متن برایت گنگ می‌شود و حوصله بر. همچنین خود نویسنده هم خب بعضی مواقع در متن تناقض داشت، در مورد یک موضوع با قطعیت صحبت نمیکرد، خب این موضوع هم برای یک خواننده مسخره بود، آخه یعنی چی!

اما وقتی بفهمی این کتابی که داری ورق میزنی و مطالعه میکنی، یک جستار روایی است، از آن لذت میبری، میفهمی که نویسنده تناقض نمی‌گوید بلکه دارد روایت خودش را از یک موضوع می‌گوید.

📌در نهایت پیشنهاد میکنم قبل از اینکه این کتاب را شروع کنید به‌خواندن، اول یک سرچی در مورد ژانر جستار و اصلا جستار چی هست بزنید تا با دید باز این کتاب را بخوانید و سردرگم نشوید.

خواندن جستارهای دیگر از نشر اطراف، در برنامه کتابخوانی‌ام قرار خواهم داد.