یادداشت آتنا ثنائی فرد

        تعابیر و مفاهیم پنهان داستان به‌قدری بود که با یک‌بار خوندن نمی‌شه کامل متوجه‌شون شد. ظرایف و پیچیدگی‌های بسیاری داشت روایت و داستان. و چه نثر دل‌نشینی داشت. کلمه‌ها، جمله‌بندی‌ها، توصیفات. فرم داستان. خوندنش راحت نیست و باید با دقت پیش رفت. به جزئیات باید توجه کرد، به سرنخ‌ها. 
‌
   ‌ «بند دیوان» پدیده‌ای نو در ادبیات ژانری به حساب می‌آد که واقعاً منحصربه‌فرده. اما یک داستان وحشت معمولی نیست. جنس وحشتش با بقیه‌ی داستان‌ها فرق می‌کنه؛ کهن‌تر و باستانی‌تره. عمیق‌تره. لایه‌لایه‌ست. هر چه‌قدر داستان جلوتر می‌ره، حسِ وحشت عمق بیشتری پیدا می‌کنه. گسترده‌تر می‌شه. مثل فشاری که بر روح انسان وارد بشه و نه فقط جسمش.
‌
   ‌به تعداد آدم‌هایی که این کتاب رو بخونن می‌شه برداشت‌های متفاوتی ازش داشت. پس بخونیدش و داستان راد رو بشنوید که منفورترین و گناهکارترین مرد تاریخ بود.