یادداشت محدثه ز

        اولین تجربه "پل استر" خوانی‌م!
به نظر من بخور و نمیر یه ورژن خارجیه "ابن مشغله" است! 
در هر دو کتاب صرفا قراره شرح شکست‌ها و بعضا موفقیت‌های دوران جوانی نویسنده رو بخونیم.
هر دو کتاب صرفا بیوگرافی بدون هیچ‌گونه جذابیت داستانی یا ظرافت ادبیه! 
اما چیزی که تو هر دوی این کتاب‌ها برام جذاب بود، همذات پنداری من با نویسنده‌ها بود! دغدغه این که یه کاری باید انجام بدیم، تلاش برای مستقل بودن دوران جوانی نویسنده برام قابل درک بود. 
(هر چند که خوندن دوتاشون در عین جذابیت حوصلمو سر می برد!😅)
اگه دنبال هیجان‌اید این دو کتاب اکیدا بهتون توصیه نمیشه!
پ.ن: ابن مشغله‌ی نادر ابراهیمی رو بیشتر دوست داشتم.