یادداشت هدانه

        من عاشق جلد یک این کتابم چون باهاش خیلی خاطره دارم و برام خیلی زیاد خاصه. 
و جلد دوم؟ 
فقط می‌دونم خیلی بی‌رحمانه‌تر بود. و متاسفانه... حقیقی‌تر! 
دلم برای سیاوش تبریزی و دوستاش، کربلایی مش غفور مرد آبادی، دانیال بهاری، رستم و سهراب، علی و حسین نجفی، اکبر خراسانی چاخان، رضا گیلان‌پور خوش‌خواب و بهمن حسن‌لوی خوش‌خنده تنگ می‌شه. دلم برای همه‌شون تنگ می‌شه.... دلم برای اسماعیل دریا هم همین‌طور :)