بریده‌ کتاب‌های 🇵🇸زهرا سادات گوهری🇵🇸

وقتی تو خانواده داری، چه نیازی به دوست است؟

درس های بزرگ از دل ماجراهای سخت به دست میان.

اگه همه‌ی عمر نگران ضربه خوردن باشی، هیچ‌وقت طعم واقعی زندگی رو نمی‌چشی. نباید از ترس اتفاق های بد اون‌قدر خودت رو پنهان کنی که راه اتفاق های خوب رو هم به زندگی‌ت ببندی.

اوه الکس، به خودت سخت نگیر و از لحظه لحظه ی زندگی‌ت لذت ببر‌‌. هر اولین تجربه ای فقط یه بار اتفاق میفته.

تا زمانی که کسی با قلب شریف روی زمین باشه، همیشه یه راهی هست که خوبی بر بدی پیروز بشه.

تو نمی‌تونی یه آتش رو با آتش‌های بیشتر بخوابونی.

مردم فقط تا وقتی دوستت دارن که یه استفاده ای ازت می‌برن. ولی به محض این‌که چیزی بگی یا کاری کنی که دوست نداشته باشن، همه ی اون به به و چَه چَه ها تو قلب هاشون می‌خشکه.

چیزی که تو رو نکُشه، مطمئناً قوی‌ترت می‌کنه.

ما از دوستی بر‌نمی‌تابیم . اما شاید بخشی از دوستی ملامت کردن بلاهت دوست باشد .

یکی از اولین چیزهایی که سِبا به او یاد داده بود همین بود که هر کس راه زندگی را خودش انتخاب می کند و باید پای عواقب این انتخاب هم بایستد و آنها را تحمل کند.

ما فقط می‌کشیم یا می‌میریم. شکوه و افتخار در خود مبارزه است، نه در چیزی که بعد از آن گفته می‌شود یا انجام می‌شود.

مشکل آدم های معمولی این است که زندگی را زیادی جدی می‌گیرند.

آدمی که نمی‌داند وقتش را چه طور بگذراند اصلا فکر نمی‌کند که ممکن است مزاحم وقت بقیه بشود.

آزادی یک توهم است.آزادی همیشه با بهایی سنگین به دست می آید.

لونا،طوری که انگار به اتاق ضروریات برگشته بودند و در کلاس الف دال اجرای جادوها را تمرین می‌ کردند،شروع به صحبت کرد و گفت: _اشکالی نداره.اشکالی نداره،هری...زود باش،به یه چیز خوشحال کننده فکر کن... هری با صدای گرفته ای گفت: _ یه چیز خوشحال کننده؟ لونا به زمزمه گفت: _همه مون هنوز این جاییم. هنوز داریم می جنگیم.زود باش، بجنب...