بریده‌های کتاب Nªźàñiŋ

بعضی وقت ها کسایی که فکر می کنن برنده شدن، بزرگترین بازنده ها هستن.

بعضی زخم ها ریشه در درون ما دارن . اون ها بخشی از وجودمون هستن و ما رو شکل می دن):

برق تبرش را دیدم که پایین آمد، به تندی عقب رفتم و از او دور شدم، هر چند تیغۀ تیز تبرش یک رشته از موهایم مانند علف چیده شده روی زمین افتاد. اگر فقط یک ثانیه دیر جنبیده ممکن بود مرده باشم.🫢😳

رز به اطرافش نگاه کرد و دنبال بانبا گشت ، ولی جز رن کسی را ندید. نمی دانست چطور ، ولی جادوی طوفانی کار رن بود😳

صدای آرامی از بالای سرش گفت:« بلد شو دختر. اون ها نباید تو رو روی زانو هات ببینن.»):

کسی که وارد بازی نشود، برنده هم نمی شود):

مرگ همواره با درد همراه بود؛پایانی ناگهانی بر قصه ای ناتمام. به راستی چه کسی می توانست هنگام مرگ ادعا کند که از زندگی بهرهٔ کامل برده است ؟ ):