بریده‌های کتاب ( زن گریسون ) Bibliophilia

یک آدم خوب که یک شب بد داشت . برای بهترین مان هم اتفاق می افتد . برای بدترین مان . برای همه ی مان برخی از ما فقط خوش شانس تر از بقیه هستیم و لحظات بدمان تلفات کمتری دارند .

گاهی اوقات همه چیز در لحظه عالی به نظر می رسد ، اما وقتی ساعت ها بعد ، به آن فکر می‌کنید، آن عالی بودن می تواند به چیز دیگری تبدیل شود .

همه ی ما فقط یک دسته مردم غمگین هستیم که کاری را که مجبوریم ، انجام می دهیم تا به فردا برسیم . برخی از ما غمگین تر از بقیه هستیم . برخی از ما بیشتر از دیگران مایل به بخشش هستیم . کینه ها سنگین هستند ، اما برای افرادی که بیشتر آسیب دیده اند ، فکر می‌کنم بخشش حتی سنگین تر است .

عجیب است ، درگیر شدن در تمام جنبه های زندگی یک انسان دیگر و سپس ناگهان چیزی ندانستن . همچنین عجیب است که فکر کنی کسی را می شناسی اما بعدا متوجه می شوی که اصلا او را نشناخته بودی .

اگر هیچ اتفاق خوبی در زندگیتان رخ ندهد، تقریبا هر آهنگی افسرده کننده می شود ، مهم نیست در مورد چه چیزی باشد .

موسیقی تنها چیزی است که مرا تحت تاثیر قرار می دهد . نمی توانم تصور کنم که نتوانم با آن ارتباط برقرار کنم ، اما کنا درست می گوید . بیشتر اهنگ درباره ی عشق یا از دست دادن آن هستند ، دو چیز که احتمالا شنیدنش برای او بسیار دشوار است .

نوشتن ممکن است در واقع چیزی باشد که مرا از دست خودم نجات داده است .

دوست داشتن فرزندی که به دنیا آوردید چندان سخت نیست ، حتی اگر هرگز او را ندیده باشید . اما بسیار دشوار است که در نهایت ببینید که چه شکلی شده ، چه صدایی دارد و چطور به نظر می رسد و سپس از شما انتظار داشته باشند که از او فاصله بگیرید .

زندگی خیلی بی رحم است و با قلدری راه هرکس را انتخاب می کند . به ما این شرایط بد داده شده و جامعه به ما گفته است که می توانیم در رویا زندگی کنیم . اما چیزی که آنها به ما نمی‌گویند این است که رویا ها تقریبا هرگز محقق نمی شوند . به همین دلیل است که آنها را رویا می نامند نه واقعیت .

از دست دادن فرزند زخمی است که هرگز خوب نمی شود

بعضی چیزها را می‌توان بخشید ، اما گاهی اوقات یک عمل آنقدر دردناک است که خاطره اش هنوز هم می‌تواند یک نفر را ده سال بعد هم له کند.

زندگی می تواند بسیار بی رحمانه و سخت باشد و من می خواستم زندگی را ترک کنم . بارها ، اما لحظاتی از این دست به من یادآوری می‌کنند که شادی چیزی دائمی نیست که همه ی ما در زندگی در تلاش برای رسیدن به آن هستیم ، بلکه فقط چیزی است که هرازگاهی خود را نشان می‌دهد. گاهی اوقات ، در اندازه های کوچک ، که به قدر کافی توجه ما را برای ادامه دادن زندگی جاب میکند .

بلاخره یه جایی باید دست از نگرانی درباره ی خواسته ی دیگران بکشی و به جاش به خواسته های خودت فکر کنی.

بلخره یه روزی میرسه که اینقدر به اطرافیانت میبخشی که دیگه چیزی برای خودت توی وجودت باقی نمیمونه .

تو باید تصمیم بگیری چجوری میخوای تو این دنیا ظاهر بشی . هیچ کس دیگه ای نمیتونه مجبورت کنه .

مادران تنها قهرمانان گمنام جهان بودند

مهم نیست در لحظه چقدر همه چیز عالی باشد ، زندگی همیشه چنان در هم می پیچد که آینده ی تصویر شده در خیالاتمان تشخیص ناپذیر می‌شود.

بعضی وقت ها مجبور میشیم کارهایی رو انجام بدیم که نمیخوایم

زندگی شرایط غیر منتظره ای به انسان ها تحمیل می‌کرد؛ شرایطی که اجازه ی توجه به چیزهایی از قبیل رسیدگی به کارهای خانه را ازشان می‌گرفت. گاهی اوقات چنین تاثیر هایی دائمی بودند .

چرا مرغ از خیابون رد شد؟ همه تون جوابش رو می‌دونین : چون می خواست بره اون ور خیابون . اما اگه خوب بهش فکر کنین می بینین اینکه نشد جواب ؛ این توضیح واضحاته . در واقع تکرار خود سواله . برای همین هم هست که خنده داره . اما علت اسرار آمیز بودنش همینه . اگه خوب دقت کنیم ، می‌بینیم که ماهم واقعا علت کارهامون رو نمیدونیم . حتی نمیدونیم کجا داریم میریم . اون ور خیابون چی هست ؟ تا وقتی نرین اون ور نمیدونیم . طبق اون جمله ی معروف ، مقصد مهم نیست ، سفر مهمه . اون ور خیابون هر خبری هم که باشه ، حتی اگه اصلا هیچ خبری نباشه ، من تو این سفر خیلی چیز ها از همتون یاد گرفتم . حالا هم مثل باقی شما ها ، از این جا میرم بیرون و خودم و آماده میکنیم برای این ... سفر .