بریده‌های کتاب معصومه صدیقی

عزیزان رزمنده! یادتون باشه که همه چیز هم حساب و کتاب نظامی نیست! یه جایی هم تو محاسبات نظامی‌مون، باید خواست و تقدیر و مشیت الهی رو در نظر بگیریم. امروز شما باید با این اعتقاد در جزیره‌ی مجنون بجنگید و نتیجه رو فقط بسپارید به خود خدا.

... بچه‌ها! اینجا ایمان و اراده‌ی شما میجنگه، نه این تیکه آهنی که دستتونه!

با گذشت زمان لحظات شاد هم می‌توانند به درد تبدیل شوند.

با مشاهده پیکر دوستان شهیدم در جاده، بغض سنگین و نفس‌گیری گلویم را می‌فشرد و هر لحظه امکان ترکیدنش وجود داشت؛ افسوس که معرکه نبرد و میدان جهاد جای گریستن نبود.

"برادران! جایی که اخلاص نباشد، اختلاف است. عزیزان من! هیچ‌گاه دروغ نگویید؛ حتی به شوخی" جمله‌ای از شهید سید بهمن خشاوه

تمركز و حضور ذهن، نتيجه‌ى درك اهميت مسأله است.

كُنْ لِما لاتَرْجُوا أَرْجى‌، به آنچه اميد ندارى اميدوارتر باش، فَانَّ موسى جاء مُقْتَبِساً وَ رَجَعَ نَبيّاً؛ چون موسى به اميد آتش آمد و به آتش نرسيد، اما پيامبر بازگشت.

سید! ما بالای این دکل، فقط دیده‌بان جزیره و بخشی از جنوب خوزستان نیستیم؛ ما دیده‌بان سی‌وپنج میلیون ایرانی هستیم!

... از خدا برای من طلب شهادت کنید که سوگند به خدا اگر بر دشمن پیروز نگشتم، شهادت از من فوت نشود انشاءاللّه.

سوم در هنگامه‌هاى ترس و هراس است. تو آنجا كه همه را فراموش كرده‌اى و حتى خودت را از ياد برده‌اى به سوى او مى‌آيى. پس او از تو به تو نزديك‌تر است كه در اين لحظه‌ها به او روى مى‌آورى.

كى بوده‌اى نهان كه هويدا كنم تو را *** كى رفته‌اى ز دل كه تمنا كنم تو را

اين انسان كه قدر خودش را شناخته، ديگر از مرگ نمى‌ترسد، كه مرگ تولد ديگر اوست؛ كه مرگ انقلاب و جهش و آغاز رويش اوست. بدون مرگ زندگى معنا نداشت، كه مرگ زندگى گسترده‌تر و عظيم‌تر است.

و تفاوت‌ها به‌خاطر نيازهاى گوناگون لازم است ولى ملاك افتخار نيست.

...كه رحمت او دستگيرى او و غضب او رهاكردن است...

سپس یزید آب جو طلب کرد و از آن می‌نوشید و به یاران خود می‌داد و می‌گفت: این شرابی‌است مبارک و از برکت آن این است که اولین باری که ما از آن می‌نوشیم سر دشمن ما (امام حسین علیهم السلام) بر سر سفره‌ی ماست، و خوان طعام ما به همین خاطر گسترده است و با خیالی راحت و مطمئن غذا می‌خوریم و شراب می‌نوشیم. پ.ن : هروی از حضرت رضا علیهم السلام نقل کرده که اولین کسی که دستور ساخت آب جو را داد و برای اوتهیه کردند، یزید بود، و اولین جایی که نوشید و سر سفره‌ای بود که سر مقدس امام حسین علیهم السلام را گذارده بودند، و دشمنان اهل بیت بر آن سفره غذا و شراب می‌خوردند و بر این مصیبت بزرگ شادمانی می‌کردند و لذا حضرت رضا علیهم السلام فرمود: شیعیان ما هرگز آب جو نمی‌خورند چون آن مخصوص دشمنان ماست (عیون اخبارالرضا ۲۲/۲)

شام و نواحی آن که معاویه قریب چهل سال بر آن استیلا داشته و اهالی آن عموما تازه مسلمان بودند و از روزی که از مسیحیت به اسلام گرویدند جز خاندان ابوسفیان و دست نشانده‌های آنان که در این منطقه حکومت می‌کردند کسی را نمی‌شناختند، لذا اسلام مردم شام، اسلامی بود که بنی امیّه به آنها تعلیم کرده بودند!

«ما وظيفه‌اى جز كوشش نداريم»؛ «ما عَلَيْنا اِلّا اجْتِهاد.» اگر رسيديم، چه بهتر؛ و اگر نرسيده رفتيم، باز در راه رفته‌ايم و در راه بوده‌ايم. مهم اين نيست كه برسيم؛ مهم اين است كه در راه باشيم و از راه برويم.

ما در سيستم اخلاقى اسلام، به معناى زهد و معناى [دنيا، توجه] بيشترى خواهيم كرد و نشان خواهيم داد كه دنيا همين پول و نعمت‌ها نيست، بلكه هرچه براى او نباشد و در راه او نباشد، حتى نماز و روزه و حجى كه براى او نباشد، دنياست و پست و توخالى. و بيان خواهيم كرد كه زهد به معنى غارنشينى و فرار از جامعه نيست؛ كه زهد وارستگى و آزادى از غير حق است.