بریده‌های کتاب saeede

شنا در رویا، سهم فردی من از زندگی‌ست؛ سهمی که طیب و طاهر است و هیچ‌کس با آن شریک نیست. من این سهم را بسیار دوست می‌دارم.

فی‌الواقع، یکی از بزرگترین مصائب امروز علم، حضور زورمندانه و ریاکارانه‌ی کسانی‌ست که خود را از طرقی غیرعلمی به علم تحمیل کرده‌اند و جایی بسیار وسیع را هم به اشغال خود درآورده‌اند.

وقتی ماه باشی، پلنگها هم خودشان را به بلندی می‌رسانند و به طمع چنگ انداختن بر صورتت جست‌و‌خیز می‌کنند. و چه عبث...!

آن لحظات غیرمعمول و گاه آمیخته به رنج، که گمان می‌کنیم کوتاه است و گذرا، خود زندگی است، نه مقدمۀ آن.

بخشی از وجود ما همیشه همونی که بودیم، باقی می‌مونه، همونی که ناچار بودیم باشیم تا زنده بمونیم.

دوست داشتن کار دل و بلکه بهتر است بگویی عبادت دل است. کار دل هم دستورالعمل و بخشنامه ندارد. آدم‌ها یا از غرض‌ورزی و خودخواهی خالی‌اند و می‌توانند دوست بدارند یا خود را دوست دارند و دیگران را طعمه و رقیب و ناچیز می‌بینند.

تا روح و جان باقی ا‌ست، کالبد فاسد نمی‌شود. اگر جان فاسد شود و بمیرد، کالبد سالم و تنومند چیزی جز جیفه و مردار نیست، زیر خاک می‌رود. و جنگ از عوامل شدت و حیات روح و جان است، نه ضعف و سستی و فساد...

بچه وقتی خاطره پیدا کرد و توانست گذشته را بیاد بیاورد، دیگر بچه نیست.هر چند این گذشته فقط چند ساعت پیش باشد.

غیب آموز: برعکس، چیزی که شما درک نکردین اینه که برای شما و ما، شکم‌سیر‌ها و شکم‌گرسنه‌ها، همیشه زندگی بالاتر از امکاناتمونه. ژولین: ببخشید؟ غیب آموز: برای اینکه متعلق به ما نیست.

برای ما بی‌اقبال‌ها، چیزی که زندگی رو اشتهاآور می‌کنه اینه که پر از چیزهاییه که ما نداریم. زندگی برای این زیباست که بالاتر از حد امکانات ماست.