بریده‌های کتاب نگار ملکی

فاصله، زمانی ارتفاعِ صدا را معین می کند که صدا، صدای درد، صدای خشم، صدای حسِّ به خطر افتادنِ چیزی عزیز نباشد.

عاشق، بهانه نمی‌گیرد. عاشق، نِق نمی‌زند. عاشق، در بابِ زندگی، سخت نمی‌گیرد. تخم مرغ تازهِ پخته، عطرِ ماندگاری دارد. عاشق، به نان خالی و ظرف پر از مَحَبّت راضی‌ست.

خداوندِ خدا، پیش از آنکه انسان را بیافریند، عشق را آفرید؛ چرا که می دانست انسان، بدون عشق، دردِ روح را ادراک نخواهد کرد، و بدونِ دردِ روح، بخشی از خداوندِ خدا را در خویشتنِ خویش نخواهد داشت.

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست گاهی بهانه ای ست که قربانی ات کنند

به خداحافظی تلخ تو سوگند، نشد که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد لب تو میوه ممنوع، ولی لب هایم هرچه از طعم لب سرخ تو دل کند، نشد

وقتی مردی را بکشی، زندگی را از او دزدیده ای. حق زنش را به داشتن شوهر و فرزندانش را به داشتن پدر دزدیده ای. وقتی دروغ بگویی، حق دانستن راست را از دیگری دزدیده ای. وقتی کسی را فریب بدهی، حق انصاف و عدالت را دزدیده ای. هیچ چیز زشت تر از دزدیدن نیست.