بریده‌ کتاب‌های شرق بهشت

حالا که نمی‌تونی کامل باشی، خوب که می‌تونی باشی.

بسیاری دیگر از مردم همه دارایی‌شان را به جنگ اختصاص دادند چون این آخرین جنگ بود و با پیروز شدن در آن می‌توانستند جنگ را مانند خاری از گوشت تن دنیا بیرون بیاورند تا دیگر چنین چیزهای وحشتناکی تکرار نشود.

شرق بهشت حماسه ای فلسفی است، از قلمی به پنجاه سالگی رسیده، سرد و گرم چشیده و پخته. زندگی نامه دو نسل است، نسلی که برای از دشواری ها و تعصب های مذهبی و اجتماعی به آمریکا مهاجرت کرده و نسلی که در طلوع قرن بیستم، میان تحولات پیشرفت های صنعتی و اجتماعی زاده شده، یک نوع زندگی نامه است که نویسنده به عنوان عضوی از این خانوداه بزرگ و پیکره ای از نسل دوم، حدیث نفس می گوید و چگونگی پا گرفتن دنیای جدید را روایت می کند. روایتی نمادین از آفرینش انسان به روایت کتاب مقدس، خوردن میوه ممنوعه، اخراج از بهشت و سر گردانی در پهنه زندگی...

There’s more beauty in the truth even if it is dreadful beauty. The storytellers at the city gate twist life so that it looks sweet to the lazy and the stupid and the weak, and this only strengthens their infirmities and teaches nothing, cures nothing, nor does it let the heart soar

«نمی‌دونم از چه وقتی نوکر بودن باعث خجالت شد. نوکر بودن پناهگاه فیلسوفاست، واسه تنبلا خوبه و اگر کسی فوت و فنشو بلد باشه می‌تونه با نوکر بودن حکومت بکنه و حتی محبت دیگرونو جلب کنه. من نمی‌تونم بفهمم چرا آدمای باهوش‌تر این شغلو انتخاب نمی‌کنن... من هیچ شغلی رو نمی‌شناسم که توش این همه آدمای بی‌لیاقت بتونن شرکت کنن و تازه کارشونم درست انجام ندن.»

وقتی کودکی برای اولین بار بزرگ ترها را به همان شکلی که هستند می بیند، وقتی برای اولین بار به ذهنش خطور می کند که بزرگ ترها از ذکاوت خارق العاده ای برخوردار نیستند، قضاوت هاشان و جمله هاشان همیشه صحیح نیست، دنیای کودکانه اش فرو می ریزد و هرج و مرج وحشتناک جای آن را می گیرد. بت ها در هم می شکنند و امنیت از بین می رود و موقعی که بتی فرو می افتد، تماما خرد می شود و در بستری از کثافت فرو می رود.