بریده‌های کتاب اسرار زیارت

در حدیثی از امام صادق و امام باقر علیهماالسلام نقل شده است که وقتی به دیدار برادر مؤمن خود می‌روید، سعی کنید دیدار شما «عارفاًبحقّه» باشد؛ در این صورت هر قدمی که در این مسیر برمی‌دارید، یک گناه از شما پاک شده و یک حسنه برایتان نوشته می‌شود.

زیارت، دیدار و ملاقات وقتی صورت می پذیرد که دو نفر با هم ارتباط روحی و ادراکی برقرار کنند و لذا حضور در نزد کسی بدون هیچ آگاهی و شعوری زیارت و دیدار نیست.

در زبان عرب به کسی «ولی» میگویند که بین او و دیگری هیچ فاصله ای وجود نداشته باشد دو نفر که با همدیگر شانه به شانه می نشینند و متصل میشوند با یکدیگر ولایت دارند. پس ولی الله» به کسی می گویند که در مراتب و عوالم صعود کرده تا جایی که بین او و خداوند متعال حجابی وجود ندارد.

امام علمش فراگیر است و از هرجا او را صدا بزنی توجه می‌کند و با قلبش رو به سوی انسان می‌کند و حجاب و پرده‌ای میان او و دیگران نیست.

وقتی به دیگران از جنبهٔ ربطشان با خدا بنگریم، آن وقت شأن و منزلت آن‌ها عوض می‌شود.

مثلاً روز عاشور است و به هیئت می‌رویم و اشک می ریزیم و زیارت عاشورا را از همان جا قرائت می‌کنیم می‌فهمیم که سبک شده ایم و بخشی از بار گناه از دوشمان برداشته شده و به برکت امام حسین علیه السلام رحمت خدا بر ما جاری گشته است. اکنون بر عهده ماست که این هدیه الهی را که از دستان نازنین سيد الشهداء گرفته ایم نگهداری کنیم و با غفلت و کوتاهی آن را از دست ندهیم.

در حدیثی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم آمده است: خداوند می‌فرماید:« هر مسلمانی که مسلمانی را زیارت کند، در حقیقت او را زیارت نکرده، بلکه منِ خداوند را زیارت کرده است و ثوابش بهشت است.»