بریده‌های کتاب تکاپوی عاشقانه

روز خوبی را گذرانده بود، چون در کنار او حس کرده بود خودش است.

تو خیلی چیزا رو حس می‌کنی که دیگران نمی‌کنن. همه چی رو عمیق حس می‌کنی و به همین دلیل مجبور شدی پوسته‌ای محافظ واسه خودت ایجاد کنی.

نویسنده جای واژه‌ها را مشخص می‌کند تا موقعیتی را به تصویر بکشد که به تنهایی به احساسات خود فکر کنیم و مانند دو عاشق که از کشف هماهنگی‌های خود به هیجان آمده‌اند، خواننده هم کتاب را زمین بگذارد و بگوید: «خدای من، یه نفر دیگه هم همین حس رو داره! فکر می‌کردم فقط من یه نفر این حس رو دارم که...»

این یه مسئله‌ی زنانه‌ی همیشگیه، اینکه به مردی که داره اغواگری می‌کنه اعتماد بکنن یا نکنن. شاید مردی رو بدون اینکه بهش اعتماد کنی دوست داشته باشی، اما یه چیزی که می‌خوای ازش دوری کنی اینه که دوباره آسیب نبینی.

آرزو داشت روزی این حس را تجربه کند که چون یک‌نفر به او اهمیت می‌دهد، پس بعضی از خصلت‌هایش ستوده می‌شوند و بدون اینکه به کره‌ی ماه برود یا رئیس‌جمهور شود، ویژگی‌هایی از زندگی عادی‌اش ارزش خاصی پیدا می‌کنند.

در هفته‌های اخیر در حال مبارزه با میل شدیدِ «زیر گریه زدن» بود.

چون خیلی به خودت سخت می‌گیری، به بقیه هم خیلی سخت می‌گیری.

می‌دونی مشکل تو چیه؟ تو همه‌چی رو پیچیده می‌کنی. زیاد فکر می‌کنی.