بریده‌های کتاب سرگذشت کندوها

اصلا شماها به تنبلی عادت کردین. از دروازه شهر در می‌آیین، یه جست می‌زنین روی هر گلی که بخواین می‌شینین. واسه همینه که بال‌هاتون انقدر کوچیک شده و طاقت پریدن ندارین. واسه همینه که از کوچ کردن می‌ترسین. ما که روی پای خودمون وایسادیم و آزاد توی دنیا می‌گشتیم یه خرده هم تحمل سختی رو داشتیم.

زندگی اینش مهم نیست که خوراکش مرتب باشه. زندگی هرجور باشه می گذره. اما اینش مهمه که بتونیم هر روز بوی رفته هامون رو بشنویم. یادگاری هاشون رو ببینیم و ذکر خیرشون رو بکنیم.

واسه‌ی ماها زندگی اینش مهم نیست که خوراکش مرتب باشه. زندگی هر جور باشه می‌گذره. اما اینش مهمه که بتونیم هر روز بوی رفته‌هامون رو بشنویم. یادگاری‌هاشون رو ببینیم. و ذکر خیرشون رو بکنیم.