بریده‌های کتاب گزیده شعر محمدعلی بهمنی

پر نقش تر از فرش دلم بافته ای نیست از بس که گره زد به گره حوصله ها را

شناسنامه من یک دروغ تکراری است هنوز تا متولد شدن مجالم هست بخواه تا خود از این خاک بسته برخیزم به رستخیز تو همواره شور و حالم هست

ما که ای زندگی !به خاموشی هر سوال تورا جواب شدیم دیگر از جان ما چه می خواهی؟ ما که با مرگ بی حساب شدیم

میان گندم و جو فرق آنچنانی نیست کسی به مزرع ما اعتبار نان را کشت هر آنچه میوه دراین باغ ،یادگار شما ولی عزیز من!این فصل باغبان را کشت