بریده‌های کتاب خاطرات آدم و حوا به روایت مارک تواین

چه قدر یه چیز کوچیک، وقتی بدونی خودت به دستش آوردی می‌تونه خوشحالت کنه!

خیلی حیفه که اینطوری فکر می‌کنه، چون باهوش بودن هیچ اهمیتی نداره. ارزش واقعی تو قلب انسانه! امیدوارم بتونم بهش بفهمونم که یه قلب مهربون و عاشق واسه انسان بزرگترین ثروته و بدون اون حتی با داشتن هوش زیاد انسان فقیره!

وقتی زندگی سخت می‌شه اون تنها پناه منه!

دوستت دارم چون زیبایی و همین واسه دوست داشتن کافیه!

چون خودش هیچ‌وقت به اونا خیانت نمی‌کنه، فکر می‌کنه اونا هم بهش خیانت نمی‌کنن.

اگه با این کار می‌تونم خوشحالش کنم، چرا باید از آسیب دیدن بترسم؟

اون همین جوریش هم به اندازه‌ی کافی خوبهَ!

آره! من اونو دوست دارم فقط چون مَرده و مالِ منه!

چقدر شیرین بود اندوهی که ما رو به هم نزدیک کرد.

من همینم که هستم، خودم که خودمو نیافریدم.

هر جا که او بود، بهشت بود!