بریده‌های کتاب هیولاشناس : نفرین وندیگو

- شاید باورت نشه ولی من آدمی احساساتی بودم، ویل هنری. پرسیدم:(( پس چی شد؟ )) - بزرگ شدم.

هیچ‌چیز بیش از فقدان چیزی باعث نمی‌شود که عاشقش بشویم.

ما انسان‌ها، این‌چنین با رقصی شوم به هم تنیده شده‌ایم تا وقتی که یکی از ما زمین بخورد و مجبور شویم از ترس همراه او پایین رفتن، رهایش کنیم.

ما برای شادی روح مردگان دعا می‌کنیم اما در قبال زنده‌هاست که مسئولیم.