بریده‌های کتاب گتسبی بزرگ

تماشای دوباره چیزهایی که آدم تمام قدرت تطابق خود را برای آن‌ها مصرف کرده است، کار غمگین کننده‌ای است.

تو منو ول کردی، ولم کردی بخورم زمین. از پشت تلفن. حالا دیگه اصلاً فکر تو رو نمی‌کنم.

آره، یک ساعت از عمرش می‌گذشت، تام هم خدا عالمه کجا بود. به هوش که اومدم خودم رو کاملاً بی‌کس حس می‌کردم. بلافاصله از پرستار پرسیدم که پسر یا دختره. وقتی بهم گفت دختره سرم رو برگردوندم و زدم زیر گریه. گفتم خیلی خب، خوشحالم که دختره. امیدوارم که خل باشه- واسه اینکه بهترین چیزی که یک دختر تو این دنیا می‌تونه باشه، همینه،یک خل خوشگل.

ترجیح میدم که از قعر فراموشی این آدم‌های مشهور رو تماشا کنم.

گتسبی از روی اضطرار دستش را دراز کرد تا یک مشت هوا به چنگ آورد، تا جزئی از نقطه‌ای را که وجود دیزی برایش عزیز ساخته بود برای خود نگه دارد.

هروقت دلت خواست عیب کسی رو بگیری، یادت باشه که تو این دنیا، همۀ مردم مزایای تو رو نداشته‌ن.

بیاین یاد بگیریم که دوستی‌مون رو نسبت به یک نفر تا زنده‌ست بهش نشون بدیم و نه بعد از اینکه مرده؛ بعد از اون قانون من این‌ه که کاری به کارش نداشته باشم.

گذشته رو نمیشه تکرار کرد.

صدای دیزی با گرمای پر نوسان تب‌آلودش او را بیش از هر چیز به خود جذب می‌کرد، چون در رویا دیگر بهتر و بالاترش وجود نداشت- آن صدا ترانه بی‌مرگی بود.

وقتی صحبت کردن درباره کارهایی که آدم می‌خواد بکنه لذت بیشتری داره، پس فایده خود اون کارهای بزرگ چیه؟

هروقت دلت خواست عیب کسی رو بگیری، یادت باشه که تو این دنیا، همۀ مردم مزایای تو رو نداشته‌ن.

وقتی صحبت کردن درباره کارهایی که آدم می‌خواد بکنه لذت بیشتری داره، پس فایده خود اون کارهای بزرگ چیه؟

آدم اگه بخواد تو این دنیا یه تجدد یه چند تا دوست داشته باشه، اول باید خونش رو تبدیل به طویله بکنه.

[گتسبی] گاهی هم گیج و منگ به اموال خود خیره می‌شد. انگار که در حضور واقعی و حیرت‌آور دِیزی هیچ‌کدام از اموالش دیگر واقعی نبودند.

ترجیح میدم که از قعر فراموشی این آدمای مشهور را تماشا کنم.

صدای دی‌زی با گرمای پرنوسان تب آلودش او را بیش از هر چیز به خود جذب می‌کرد، چون در رؤیا دیگر بهتر و بالاترش وجود نداشت - آن صدا ترانه بی‌مرگی بود.

پدرم گفته بود:" هر وقت دیدی که می‌خواهی از کسی ایراد بگیری فقط یادت باشه که آدم‌های دنیا همه این موقعیت‌ها رو نداشتن که تو داری."

بیشتر قیافه گرفتن ها حتی اگر در ابتدا چیزی را پنهان نکنند در نهایت چیزی را پنهان می‌کنند.