بریده‌های کتاب غرور و تعصب

``چه خوب است آدم وقتش را اینطوری بگذراند! باید اعتراف کنم هیچ لذتی نمی تواند جای لذت خواندن را بگیرد!همه چیز زود خسته کننده می شود مگر کتاب!دلم می خواهد اگر روزی صاحب و زندگی شدم یک کتابخانه بی‌نظیر در خانه داشته باشم.``

اگر دختری احساسات خود را به مردی که دوست دارد ابراز نکند ممکن است او را از دست بدهد .این رابطه هارا نباید به حال خود گذاشت . یک کشش کوچک برای یک شروع خوب کافیست .

تعداد آدم هایی که من واقعا دوست‌شان داشته باشم زیاد نیست، تعداد کسانی که نظر خوبی درباره‌شان دارم از آن هم کمتر است. من هرچه بیشتر دنیا را می‌شناسم از آن ناراضی‌تر میشوم. هر روز که می‌گذرد بیشتر معتقد می‌شوم آدم‌ها شخصیت ناپایداری دارند و نمی‌شود روی ظواهر لیاقت یا فهم و شعورشان حساب کرد.

البته باید به عواقب بدتر هم فکر کرد اما دلیلی ندارد که قطعی فرض کنیم.

شارلوت :« من اعتقاد دارم ازدواج خوب فقط به شانس آدم بستگی دارد ، نه اینکه خیلی شبیه هم باشند، یا دنبال شناخت قبل از ازدواج باشند، این ها خیلی نقشی در خوشبختی ندارد. به نظرم زن و شوهر بهتر است با هم جلو بروند و شریک همه مسائل هم بشوند و هر چه قدر عیب های هم را کمتر بدانند خوشبخت تر میشوند.»

+: اگر فکر آدم به این سرعت خوانده شود، لطفی ندارد، حتی باعث تاسف است. -: لزوما نمی‌شود نتیجه گرفت که آدم تودارتر و بغرنج‌تر بدتر یا بهتر از آدمی مثل شما باشد.

کتاب خوان بزرگی نیستم و از خیلی کارهای دیگر لذت می برم.

چه خوب است که شب این‌طور بگذرد! به نظر من که هیچ لذتی بهتر از کتاب خواندن نیست! آدم از چیز های دیگر زود خسته می‌شود تا از کتاب!... من روزی که خودم صاحب خانه و زندگی شدم باید یک کتابخانه درجه یک داشته باشم، وگرنه کارم زار است.

خودخواهی و غرور دو چیز متفاوت اند،هر چند که معمولا مترادف گرفته میشوند.ممکن است کسی مغرور باشد امّا خودخواه نباشد.غرور بیشتر به تصور ما از خودمان برمیگردد،خودخواهی به چیزی که دیگران درمورد ما می گویند.

می فهمید چیزی که قبلا بی صبرانه منتظرش بوده اگر اتفاق بیفتد آن رضایتی را به ارمغان نخواهد آورد که به خود وعده داده بود.

اعتراف می کنم که هیچ چیز در دنیا جذاب تر از خواندن کتاب نیست . زیرا هرکاری بالاخره انسان را خسته می کند ، اما مطالعه ی کتاب هرگز !

فلسفه شما در واقع نادیده گرفتن گذشته هاست.در مورد من این طور نیست. خاطرات من همیشه به زور وارد ذهنم می شوند و نه میتوانم و نه می خواهم که دفع شان کنم.

هیچ وقت الیزابت این قدر صادقانه احساس نکرده بود دارسی را دوست دارد،آن هم در این لحظه ای که دوست داشتن بیهوده بود.

هر روز که می گذرد بیشتر معتقد می شوم آدم ها شخصیت ناپایداری دارند و نمی شود روی ظواهر لیاقت و فهم شعورشان حساب کرد.

به نظر من، غرور یک عیب و نقصی است که رواج دارد. بین ما آدم ها کمتر کسی پیدا می‌شود که به خاطر این یا آن خصوصیت یا کیفیت، چه واقعی چه خیالی، خودش را برتر احساس نکند. خودخواهی و غرور دو چیز متفاوت‌اند، هر چند که معمولا مترادف گرفته می‌شوند. ممکن است کسی مغرور باشد اما خودخواه نباشد. غرور بیشتر به تصور ما از خودمان برمی‌گردد، خودخواهی به چیزی که دیگران درباره ما می‌گویند.

«کسانی که هیچوقت نظرشان را عوض نمی کنند،واقعا وظیفه دارند که از همان اول صحیح نظر بدهند.»

خیلی وقت ها ما با خیالات مان خودمان را فریب میدهیم.زنها خیال میکنند تحسین و ستایش معنایی بیش از تحسین و ستایش دارد‌.

من نمی‌فهمم چرا این روزها مردم از کتابخانه خانوادگی غفلت می‌کنند.