بریده‌های کتاب با علی در صحرا: شرح دو حکمت از نهج البلاغه

کمیل ، دل ها به ظرف ها می مانند و آن دلی که ظرفیت بیش دارد بهترین است و ظرفیت دل به آن است که «ثروت»ها دست مایه ی غرور وی نباشد و «رنج»ها و «رنجوری»ها و «مصیبت»ها شکیبایی وی را از او نستاند...

اگر میان دو چیز که تفاوت واقعی و طبیعی دارند حکم مساوی جاری کنیم ، به آن ها ظلم کرده ایم.

مطلب دیگر آنکه انسان هر چیزی را مظهر عظمت و رحمت و اسمای حق می‌شناسد؛ اما فراموش می‌کند که خود نیز از اشیاست و خود نیز مظهر اسما و قدرت اوست. به سبب همین فراموشی، راه دوری را برای یافتن خدا انتخاب می‌کند.

اگر مردم با هواپیما در یک جهت حرکت کنند و در بین راه برای خلبان حادثه ای پیش آید ، آیا هر کسی میتواند جای خلبان را بگیرد؟