بریده‌ کتاب‌های با رشته محبت به کجا می کشی مرا؟

اگه کسی گفت من از روزگار خسته و فراری‌ام، ازش بپرس: به کدوم سمت داری فرار می‌کنی؟ اگه نمی‌دونست یا جهتی که نشون می‌داد، سمت خدا نبود، بدون که این آدم، هنوز فراری نشده. آدمی که از همه خسته و فراریه، فقط به سمت خدا فرار می‌کنه.

آدم ناامید، از زندگی چیزی نمی‌فهمد. آدمی که امید ندارد، جان ندارد و مگر می‌شود جان نداشت و زندگی کرد؟!

بیچاره کیست؟ بیچاره منم که در دریای طوفان زده‌ی این دنیا کشتیِ نجات داشتم اما به دنبال تخته پاره می‌گشتم. هر موجی که روی سرم آوار می‌شد احساس می‌کردم تازیانه‌ی مرگ است که بر گُرده‌ام فرود می‌آید و وقتی تو از عرشه‌ی کشتی، ریسمانِ نجات را پایین می‌انداختی می‌دیدم و انگار نمی‌دیدم زیرا همچنان به دنبال تکه چوبِ خیالی بودم.

: چرا دعا کردیم ولی مستجاب نشد؟ : چرا حاجتمون رو به خدا گفتیم ولی برآورده نشد؟ نگاه خوفی، خیلی از مشکلات ما رو تو رابطه مون با خدا حل میکنه. نگاه خوفی میگه: خدایا همین قدر که میتونم دعا کنم و تو گوش میدی، از سرم زیاده. تا آخر عمرمم اگه تو یکی از دعاهای من رو برآورده نکنی، بازم من از تو طلبکار نیستم. من اگه همه کارایی رو که تو گفتی، انجام بدم، بازم شایسته این نیستم که دعام مستجاب بشه. حالا که پای بندگیم میلنگه، دیگه چه توقعی میتونم داشته باشم؟!

❌ دین اسلام دین محدودیته، کار دین مبارزه با آزادیه ❌ اگ درست درباره آزادی فکر کنید، میبینید ک خیلی از آزادی‌یایی ک درباره‌ش حرف میزنید، عین محدودیته. یکی اسیر مواد مخدره و یکی هم با توجه بیش از اندازه‌ش به نظر مردم، اسیر حرف مردمه. یکی در بند عقیده های اشتباهه و یکی هم اسیر هوای نفسشه. هر کدوم اینا آدم رو محدود میکنه. فقط شکل این محدودیتا با همدگ فرق میکنه و گاهی آدم رو گول میزنه و خیال می‌کنه آزاده. کسی ک دوست داره هرجوری دلش میخواد بگرده، وقتی بدون حجاب میاد بیرون، میبینه خیلی باید حواسش رو جمع کنه ک اذیت نشه. زن هرچی حجابش کمتر باشه، بیشتر احساس ناامنی میکنه. همین احساس ناامنی براش محدودیته. وقتی خدا میخواد پیامبرمون رو به مردم معرفی کنه، میگه ایشون کسیه ک بارای سنگین رو از روی دوش پیروانش برمیداره و اونارو از غل و زنجیرایی ک به دست و پاشونه، آزاد میکنه. ( سوره اعراف آیه ۱۵۷ ) اگ یکم فکر کنید میبینید اصلا آزادی مطلق وجود نداره. ما باید انتخاب کنیم ک دربند چه کسی باشیم؛ بنده خدا باشیم یا بنده غیر خدا. آزاد واقعی، اونیه ک بنده خدا باشه و از غیر خدا رها بشه.

آقا! بیچاره نیست کسی که تو چاره‌اش باشی.

امید، بی خیال شدن نیست؛ بلکه انگیزه پیدا کردن برا شروع دوباره و تسلیم نشدن در برابر شکسته.

❌ توی دین اسلام شادی نیست ❌ تاحالا شنیدید ک پیامبرمون فرمودن: محبوب ترین کارا پیش خدا، شاد کردن آدمای مؤمنه؟ شنیدید ک ایشون فرمودن: مؤمن، شوخ و شنگه و منافق، اخمو و عصبانی؟ تاحالا این حدیث به گوشتون خورده ک امام صادق علیه‌السلام از یکی از یاراشون پرسیدن: شوخی کردنتون با هم چه جوره؟ اون مرد گفت: کمه. امام علیه السلام فرمودن: این جوری نباشید. شوخی کردن، از خوش اخلاقیه و تو با شوخی کردن، برادرت رو شاد میکنی. خود پیامبر با مردم شوخی میکردن و قصدشون این بوده ک اونارو شاد کنن. آره، قبول دارم ک متأسفانه خیلی از آدمای متدین، اهل شادی و شوخی نیستن. از نگاه بعضی از خشکه مقدسا هرچه قدر گرفته تر باشی و کمتر بخندی، دیندارتری؛ اما عقیده و رفتار اشتباه اونا، چ ربطی ب دین داره؟ البته دین، کاری رو ک ظاهرش شادیه،ولی ی عالمه دردسر برا فرد و جامعه ایجاد میکنه، ممنوع کرده. اونم برا این ک جامعه آروم باشه. جامعه ای ک آروم نباشه، مگ میتونه روی شادی ببینه؟ دین میگه: شادی باید موندگار باشه. حتی مزه این شادی تا قیامت باید باقی بمونه. شادیایی ک دنیا و آخرت آدم رو خراب میکنن ک شادی نیستن.

من اگر با خدای خودم روزگار سپری می‌کردم امید، غریبه ترین واژه زندگی‌ام می‌شد. مگر با خدای ما می‌شود امید را چشید؟ خانه خدای خیالی ما، مسلخ امید است. امیدوار بیایی، جنازه بی جان و سربریده امید را می‌گذارند در آغوشت و بر می‌گردی. ناامید هم اگر بیایی اصلا فرصت بازگشت پیدا نمی‌کنی همان جا نقش زمین می‌شوی و می‌میری.

❌دین چیزی جز خشکه مقدس بازی نیست❌ مولا علی علیه‌السلام: این خشکه مقدسا کمر من رو شکستن! اگه دین ما خشکه مقدس بازیه، چرا پیامبرش با خشکه مقدسا خیلی تند برخورد میکردن؟ پیامبر ما وقتی متوجه شدن بعضی از مسلمونا زن و زندگی رو رها کردن و چسبیدن به عبادت، با عصبانیت رفتن مسجد و بالای منبر نشستن و گفتن: من ک پیامبر شما هستم، این کارا رو انجام نمیدم. هرکسی هم ک از روش من رو برگردونه، از من نیست و نباید ادعای مسلمونی کنه. ( الکافی ج۵ ص۴۹۶ ) خدا خشکه مقدسایی رو ک از دین، فقط نماز و روزه ش رو انجام میدن و به مهربونی و محبت و گذشت و تواضع و خیلی چیزای دگ دین اعتنایی نمیکنن، دیندار نمیدونه و بهشون میگه: شما از دین خارجید. یه روز به پیغمبر ما گفتن: یه زن هست ک روزا روزه میگیره و شبا همش عبادت میکنه اما بداخلاقه و همسایه هاش رو با زبونش آزار میده. پیامبر عزیزمون فرمودن: خیری توی این زن نیست. این زن اهل آتیشه. ( بحارالانوار ج۶۸ ص۳۹۴ ) حالا ما بخاطر این ک دین حقیقی رو نمیشناسیم، همین زن و مردای خشکه مقدس رو نمونه ی آدمای دیندار میدونیم و تصور میکنیم دین، همونیه ک اینا دارن.