بریده‌های کتاب ارباب حلقه ها؛ یاران حلقه

شهامت در غیرمحتمل ترین جاها پیدا می‌شود.

بذر شجاعت در دل چاق‌ترین و ترسوترین هابیت‌ها پنهان است و منتظر خطر و استیصال نهایی است تا شکوفا شود.

خیلی از کسانی که زنده‌اند، حقشان مرگ است. و خیلی از کسانی که می‌میرند حقشان زندگی است.

شهامت در غیر محتمل‌ترین جاها پیدا می‌شود. امیدوار باش!

ما دوست‌های تو هستیم فرودو. به هر حال همین است که هست.

خیلی از کسانی که زنده اند حقشان مرگ است و خیلی از کسانی که میمیرند حقشان زندگی است، پس زیاد مشتاق نباش که در قضاوت مردم را به مرگ محکوم کنی چون حتی خردمند ترین ادم ها هم نمیتوانند فرجام کار را ببیند.

روباه با خود اندیشید :« هابیت ها! خوب دیگر چه؟ کار های عجیب و غریب توی این سرزمین زیاد شنیده ام ، ولی به ندرت شنیده ام که یک هابیت بیرون از خانه زیر یک درخت بخوابد. سه تا هابیت!»

ناگهان فرودو به خنده افتاد. از سبد سرپوشیده که در دست نگه داشته بود، بوی قارچ برمیخواست.

آراگورن گفت:((برگشتن هم صلاح نیست در حالی که توفان ادامه دارد. ما سر راهمان از جایی نگذشتیم که بیشتر از این دیواره‌ی صخره‌ای که الان زیرش هستیم به ما پناه بدهد.)) سام غر غر کنان گفت:((پناه بدهد! اگر اینجا پناهگاه است، آن وقت یک دیوار بدون سقف هم خانه است.))

آدم تنها، گاهی از عدم اعتماد خسته می‌شود و آرزو می‌کند که دوستی داشته باشد.

بیل‌بو سرخ شد و‌برقی از خشم در چشمش هویدا کشت.صورت مهربانش رنگی از خشونت گرفت.فریاد زد:«از کجا معلوم که اشتباه نمی‌کنی؟و در ضمن به تو چه مربوط است که من می‌خواهم با حلقه‌ام چه کار کنم؟ مال خودم است.خودم پیدایش کرده‌ام.مال من شده است.» گندالف گفت:«بله،بله، ولی دلیلی ندارد کهدعصبانی بشوی.» بیل‌بو گفت:«اگر عصبانی هستم تقصیر تو است.مال خودم است،گفتم که،مال خودِ خودم_عزیز خودم،بله عزیز خودم است.»

حلقه‌ای سه برای پادشاهان الف در زیر گنبد نیلی، حلقه‌ای هفت برای فرمانروایان دورف در تالارهای سنگی، حلقه‌ای که برای آدمیان که محکوم به مرگ اند و فانی، و یکی از برای فرمانروای تاریکی بر سریر تاریکش، در سرزمین موردور، و سایه‌های آرمیده‌اش. حلقه‌ای است از برای حکم راندن، حلقه‌ای است برای یافتن، حلقه‌ای است از برای آوردن، و در تاریکی به هم پیوستن، در سرزمین موردور و سایه‌های آرمیده‌اش.

خیلی از کسانی که زنده اند حقشان مرگ است و خیلی از کسانی که می میرند حقشان زندگی است . تو میتوانی این زندگی را به آنها ببخشی؟! پس زیاد مشتاق نباش که در قضاوت مردم را محکوم به مرگ کنی.

و حالا چیزی از آن نمانده به جز یک دیوار گرد ریخته مثل تاج شکسته‌ای روی سر تپه‌ی قدیمی. یه خطه ولی انقدر توصیف کامله که میشه تصویر سازی کرد.🤩