بریده‌های کتاب آخرین روز یک محکوم

شما جمهوری‌خواه باشید یا سلطنت‌طلب، فرقی نمی‌کند. مردم رنج می‌کشند. واقعیت این است.

شما که در فکر صرفه جویی بودجه‌اید به فکر صرفه‌جویی این سرهای نازنین بیفتید. شما با حقوقی که به ۸۰ جلاد می‌پردازید می‌توانید ۶۰۰ آموزگار استخدام کنید. سر افراد ملت پر از دانه‌های مفید است شما کاری کنید که این دانه‌ها برسند و میوه شرافت و فضیلت و تقوا به بار آورند. شما در این سرها تخم دانش و اخلاق بکارید آنها را آبیاری کنید حاصلخیز کنید روشن کنید و تربیت کنید خواهید دید که دیگر نیازی به بریدن این سرهای نازنین نیست.

یکی مسئله تربیت و یکی هم قضیه مجازات به همان اندازه که طبیعت به انسان محبت می‌کند، اجتماع از او دریغ می ورزد. اگر هیئت حاکمه در فکر حل این مشکل نیست پس در فکر چیست؟ زندان داروی ننگبار و محرقی است که در بدن بیمار اجتماع ایجاد تاول و گنده زخم می‌کند و خون کثیف او را کثیف‌تر می‌سازد. مجازات اعدام نیز قطع عضوی از اعضای اجتماع است که به طرز وحشیانه صورت می‌گیرد.

آدمیان همه محکوم به مرگند منتهی موعد اجرای حکم درباره هر یک از ایشان غیر مشخص است بنابراین در سرنوشت من چه تغییری حاصل شده است؟

خیره سری بدون هوش ذکاوت حماقتی است که با جهل مرکب پیوند دارد و در واقع دنباله آن محسوب می شود.

آیا حقیقت دارد که هیچ نجاتی میسر نیست؟

در اطراف من همه‌چیز زندان است.

مردم گرسنه‌اند،مردم از سرما به خود می لرزند و فقر آن‌ها را به فراخورِ جنسیت‌شان به سمت جنایت یا فحشا هدایت می کند. به مردم رحم کنید. دل تان به حال ملتی که پسرانش به زندان و دخترانش روانه‌ی‌فاحشه‌خانه‌ها‌می شوند،بسوزد. زندانی و هر جایی در سرزمین شما بیش از حد تصورتان است.

خون روی دست‌های خود را شستن خوب است اما بهتر آن است که بتوانیم مانع جاری شدن آن خون شویم.

در زمان انقلاب مراقب اولین سری که از بدن جدا می‌کنید باشید. چرا که آن سر، اشتهای مردم را به انقلاب چند برابر می‌کند.