بریده‌ای از کتاب در یتیم (خشکیدن آب دهان عنکبوت) اثر محمود دولت آبادی
دیروز
صفحۀ 25
من هم حسم این بود که آدم‌ها گنگ و گم به دنیا می‌آیند؛گنگی‌شان به تدریج رفع می‌شود اما گم بودنشان باقی می‌ماند و کسانی به‌ندرت به جستجوی خودشان در می‌آیند، که درماندگی‌شان از همان نقطه آغاز می‌شود.
من هم حسم این بود که آدم‌ها گنگ و گم به دنیا می‌آیند؛گنگی‌شان به تدریج رفع می‌شود اما گم بودنشان باقی می‌ماند و کسانی به‌ندرت به جستجوی خودشان در می‌آیند، که درماندگی‌شان از همان نقطه آغاز می‌شود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.