بریده‌ای از کتاب قوی سیاه: اندیشه ورزی پیرامون ریسک اثر نسیم نیکولاس طالب

چه کسی پاداش می‌گیرد؟ آن مدیر بانک مرکزی که از پدید آمدن رکود پیشگیری می‌کند، یا کسی که بر حسب اتفاق در آغاز رونق اقتصادی برای "تصحیح" خطاهای پیشینیان زمام کارها را در دست می‌گیرد؟ کدام ارجمندترند: سیاستمداری که از بروز جنگ پیشگیری می‌کند یا آنکه جنگ را می‌ آغازد (و شانس می‌آورد و پیروز می‌شود)؟ همه می‌دانند ما به پیشگیری بیش از درمان نیاز داریم؛ ولی کمتر کسی برای پیشگیری پاداش می‌دهد. ما کسانی را که نامشان در کتاب تاریخ ثبت شده است می‌ستاییم؛ ولی به بهای نشناختن کسانی که با وجود ایفای نقش، نامی از آنها در کتاب‌های ما برده نمی‌شود. ما انسان‌ها، تنها آفریده‌هایی سطحی اندیش نیستیم (این را می‌شود تا اندازه‌ای چاره کرد)، ما آفریده‌هایی بسیار بی‌انصافیم.