بریدۀ کتاب

وقتی که منور می‌زنند؛ وقتی که خمپاره می‌آید؛ وقتی که بمباران است؛ وقتی که گلوله‌ها نفس نفس می‌زنند؛ وقتی رود سرخ می‌بینی، پرده‌های گل می‌بینی، مغز و رگ و پی می‌بینی... وقتی که فواره‌های گردان خون می‌بینی... تو ثبت می‌کنی؛ کلید می‌زنی و ضبط میکنی؛ خونسرد و بادقت؛ مثل یک جراح، بی‌احساس؛ ظاهرا بی‌احساس؛ اما وقتی که دورتر رفتی، وقتی که در سنگر پناه گرفتی، حتما گریه می‌کنی! می‌دانم گریه می‌کنی!