بریده‌ای از کتاب عامره و هرمز؛ عاشقانه ای از هزار و یک شب اثر علی بخشی
3 روز پیش
صفحۀ 18
"عجيب است تاوقتى روى زمين ايستادايم چشـمهايمان به آسمان است، به ستاره ها خيره میشويم و با شـكل ابرهاى آسمان خيالپردازى مى كنيم، اما همينكه از زمين دور میشويم و بالا میرويم نگاهمان به سـمت زمين برمیگردد و به كوه ها و جاده ها و مسير پیچ در پیچ رودها چنان زل میزنيم كه انگار سياره ى ديگرى را میبينيم"
"عجيب است تاوقتى روى زمين ايستادايم چشـمهايمان به آسمان است، به ستاره ها خيره میشويم و با شـكل ابرهاى آسمان خيالپردازى مى كنيم، اما همينكه از زمين دور میشويم و بالا میرويم نگاهمان به سـمت زمين برمیگردد و به كوه ها و جاده ها و مسير پیچ در پیچ رودها چنان زل میزنيم كه انگار سياره ى ديگرى را میبينيم"
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.