بریده‌ای از کتاب بچه آهو اثر ماگدا سابو

اگر می توانستم جلوی خودم را بگیرم،وقتی تلفن می‌زدی هرگز تلفن را برنمی داشتم، با تو پشت یک میز نمی نشستم،اصلا نمی گذاشتم مرا ببوسی،فقط بهت لبخند می زدم و می گفتم دوستت دارم؛ هر روزی که نمی دیدمت روزی پوچ و بی معنی بود و اگر نمی دیدمت نمی توانستم کاری از پیش ببرم .