بریده‌ای از کتاب ارتداد اثر یامین پور
1404/5/3
صفحۀ 18
تو می خندی و شبیه دریا میشوی . شبیه او که هیچوقت یاد نگرفت آهسته و بی صدا بخندد. او به صدای بلند عادت داشت و من به سکوت .
تو می خندی و شبیه دریا میشوی . شبیه او که هیچوقت یاد نگرفت آهسته و بی صدا بخندد. او به صدای بلند عادت داشت و من به سکوت .
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.