بریده‌ای از کتاب اسلام گرایی : سومین جنبش مقاومت رادیکال اثر ارنست نولته

در زمان حال در میان همه‌ی ادیان جهانی، اسلام دینی است که بیشترین موفیقت را در تبلیغ خود دارد و درعین حال دین و نوعی طرز زندگی است که وابستگان به آن به کم‌ترین میزان جذب سایر ادیان می‌شوند. دلیل این مسئله می‌تواند این باشد که اسلام ساده‌ترین دین است. دینی که ایمان به امور رازآلودی چون حلول خدا در انسان (عیسی) را که در مسیحیت وجود دارد، از پیروانش طلب نمی‌کند و همین‌طور مانند آیین هندو نیست که این جهان تجربی را سراسر ظاهر بداند و فهمی کاملا منفی از آن به‌دست دهد. کل‌گرایی اسلامی از همان ابتدا با واقع‌بودگی جامعه‌ای کهن و استوار بر اولویت مناسبات خانوادگی، قبیله‌ای و طایفه‌ای کنار آمد و چه بسا آن را در حد گرایش‌هایی در درونی‌ترین ماهیت خود جذب کرد... مسلمان عرب چه در غرب و چه شرق در فاصله‌ی هزاران کیلومتری با مسلمانان دیگری روبرو می‌شد که به مواعظ قرآنی با آیاتی عربی گوش فرا می‌دادند یا قرآن را به زبان عربی می‌خواندند. و همه‌جا می‌توانست بدون آنکه نمودی منفی برانگیزد، پنج نوبت در روز سر بر سجاده‌اش نهد و در روز جمعه در مساجدی نماز جمعه بخواند که تزئینات آنها در همه‌جا بسیار شبیه‌به‌هم بود. در میان جماعت بزرگی از مردانی که او می‌دانست آنها نیز پنج تکلیف اصلی همه مسلمانان را ادا می‌کنند.