بریده‌ای از کتاب نازنین اثر فیودور داستایفسکی

معمولاً آدم در مواجهه با غمی سنگین یا بعد از یک توفان شدید روحی مدام میخواهد بخوابد . میگویند محکومان به اعدام شب آخر زندگی شان به خواب سنگینی میروند. همین طور هم باید باشد قانون طبیعت است؛ و گرنه آدم توان تحمل سختی را نخواهد داشت...