بریده‌ای از کتاب شکار کبک اثر رضا زنگی آبادی

به جایی رسیده بود که حاضر بود همان لحظه بمیرد. به مرگ راضی شده بود. خودش را به در و دیوار می‌کوفت. داد می‌زد. خسته می‌شد. ساکت می‌شد. می‌افتاد و از نو.... شب و روز را گم کرده بود. نمی‌دانست چند روز گذشته است.