بریده‌ای از کتاب مثنوی معنوی (دفتر اول) اثر جلال الدین محمد بن محمد مولوی
1402/11/5
4.6
12
صفحۀ 12
چونک زشت و ناخوش و رخ زرد شد اندک‌اندک در دل او سرد شد عشقهایی کز پی رنگی بود عشق نبود عاقبت ننگی بود عشق آن بگزین که جمله انبیا یافتند از عشق او کار و کیا تو مگو ما را بدان شه بار نیست با کریمان کارها دشوار نیست
چونک زشت و ناخوش و رخ زرد شد اندک‌اندک در دل او سرد شد عشقهایی کز پی رنگی بود عشق نبود عاقبت ننگی بود عشق آن بگزین که جمله انبیا یافتند از عشق او کار و کیا تو مگو ما را بدان شه بار نیست با کریمان کارها دشوار نیست
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.