بریده‌ای از کتاب دعای عرفه اثر سیدمهدی شجاعی

خدای من! چگونه ناامید باشم، که تو امید منی؟ چگونه سستی بگیرم؟ چگونه خواری پذیرم، که تو تکیه‌گاه منی؟