بریده‌ای از کتاب سال بلوا اثر عباس معروفی

به همین سادگی است. آدم این همه به خودش مغرور است که خیال می کند هیچوقت از کار نمی افتد، بعد یکباره می بیند که دنیا با سرعت دور می شود، و او جا مانده است.