بریده‌ای از کتاب سه شنبه ها با موری اثر میچ آلبوم

البته که به درد خودم گرفتارم. اما سهیم شدن با دیگران من را مجبور می‌کند احساس کنم که زنده هستم، نه اتومبیل یا خانه‌ام. نه قیافه‌ام در آینه. وقتی برای کسی وقت می‌گذارم، وقتی مجبورش می‌کنم که پس از حس کردن غم و غصه‌اش بخندد، سلامتی فوق‌العاده‌ای را حس می‌کنم.