بریده‌ای از کتاب نخستین قانون؛ سرزمین سرخ اثر جو ابرکرومبی

معلوم شده بود شرارت چیز بزرگی نیست. از آن امپراتوری های پوزخند بر لبی نبود که برنامه هایی برای فتح جهان در ذهن دارند. از آه اهریمنان پر سر و صدایی نبود که تاریکی های فراسوی جهان نقشه می کشند. شرارت مردان پستی بود که کارهای پستی را به دلایل پست انجام می دادند. خودخواهی بود و بی توجهی و اتلاف. بداقبالی بود بی لیاقتی و حماقت. خشونتی بود جدای از وجدان یا منطق. معیارهای بالا بود با روش های حقیر.