بریده‌ای از کتاب شاهرخ مسکوب (نامیرایان 1) اثر علی بزرگیان
1403/11/16
صفحۀ 77
مسکوب شاهنامه را همچون کوهساری بلند می‌بیند که می‌توان بدان پناه برد و در آن دم زد و بال گشود و از فرومایگی روزمرگی و زهر ابتذال رهایی یافت و به آرامش جان و روان رسید.
مسکوب شاهنامه را همچون کوهساری بلند می‌بیند که می‌توان بدان پناه برد و در آن دم زد و بال گشود و از فرومایگی روزمرگی و زهر ابتذال رهایی یافت و به آرامش جان و روان رسید.
(0/1000)
فاطمه شاهواری
1403/11/16
0