بریده‌ای از کتاب سال بلوا اثر عباس معروفی
1403/7/18
4.1
134
صفحۀ 143
مثل بچه ای که سکه عیدی‌اش را گم کرده باشد ، از آرزو های بر باد رفته‌اش حرف میزد و نمی‌توانست گریه کند.
مثل بچه ای که سکه عیدی‌اش را گم کرده باشد ، از آرزو های بر باد رفته‌اش حرف میزد و نمی‌توانست گریه کند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.