بریده‌ای از کتاب سووشون اثر سیمین دانشور

دوست داشتن که عیب نیست باباجان.دوست داشتن دل آدم را روشن می‌کند ،اما کینه و نفرت دل آدم را سیاه می‌کند. اگر از حالا دلت به محبت انس گرفت ، بزرگ هم که شدی آماده ی دوست داشتن چیز های خوب و زیبای این دنیا هستی. دل آرام عین بک باغچه پر غنچه است. اگر با محبت غنچه هارا آب دادی باز میشوند ،اگر نفرت ورزیدی غنچه ها پلاسیده می‌شوند.ادم باید بداند که نفرت و کینه برای خوبی و زیبایی نیست،برای زشتی و بی شرفی و بی انصافی است‌. این جور نفرت علامت عشق به شرف و حق است.