به خاطر دارم که دوسال پیش ، تمام تلاشم رو می‌کردم که مامان رو راضی کنم تا جلد‌های آنشرلی رو برام بخره.
بعضی وقتا دوتا جلد همزمان می‌گرفتم و تا خود صبح پلک روی هم نمی‌زاشتم.

اما هرگز میلی به خرید این جلد نداشتم ، چرا که شنیده بودم آنه و گیلبرت نقش چندانی ندارن.
تا اینکه دو روزِ پیش بالاخره این جلد رو هم خریدم و امروز تموم شد ..
این جلد از کتاب برای من به قدری تاثیرگذار بود که نمیدونم باید چی بگم.
کتاب‌های قبل، فضای عمیق و همواره سبزی داشتن و در برابر تمام مصائبِ زندگی، احساس امید و عشق در تمام شخصیت‌ها پدیدار بود .
اما در این کتاب ، زندگیِ دُردانه‌های مونتگمری تحت تاثیر جنگ ، پر از تاریکی ، ناامیدی و اضطراب می‌شه. رفتار و افکاری که شاید هیچکدومِ ما از آنه و اطرافیانش انتظار نداریم.
زندگی خانواده بلایت بسیار برای مخاطبی که مشغول به زیستن در شرایط حال حاضره بسیار قابل لمسه.
اما چیزی که وجود داره حضور لبخند در حینِ گریستن و داشتنِ امید در حینِ ترس‌ـه .
‌مجموعه‌ی آنه برای من بسیار عزیز‌تر از چیزیه که بشه تصور کرد.
من لحظه به لحظه‌ی شخصیتِ آنه رو درک کردم و با تمام وجودم همراهش زندگی کردم ، این کتابِ دردناک، پایانِ آنه بود.
شاید بعدها گیلبرت و آنه در آغوشِ هم با لبخند به نوه‌های کوچولوشون در حال بازی در دره‌ی رنگین‌کمان نگاه کنن و سراسر شور و شعف باشن :))
‌
*والتر بلایتِ عزیزم .. ☆⁩
      

        این کتاب رو از دوست بسیار عزیزم هدیه گرفتم.
برای من کتابِ به شدت دلنشینی بود و از خوندنش بسیار لذت بردم.
اوایل کتاب کمی نیاز به حوصله داشت و زیبایی کتاب از اواسط کتاب شروع می‌شد
شخصیت‌ها بسیار زیبا و قابل لمس بودن و همذات‌پنداری با اونها کار دردناک و لذت‌بخشی بود.
و اما شبح اپرای عزیزم که تا همیشه بخشی از قلبم هست و احساساتم نسبت بهش غیر قابل توصیفه.
شخصیتِ خاکستری و نازنینی که نمی‌دونستم باید در برابرش سر تعظیم فرود آورد یا تا ابد نفرینش کرد.
پایان این کتاب هم بسیار غیر منتظره و غمگین و دردآور بود 
در کل خوندن این کتاب برای یک‌بار، خالی از لطف نیست :)
      

        کافکای عزیزم ، منم همینطور ..
      

        فارغ از شخصیت‌پردازی‌هایی که مناسب با حال و هوای اون دوران بوده و اصل موضوع  که قطعا سراسر کلیشه‌ست .. باید قبول کرد که این رمان حال و هوای زیبایی داره
ترکیبی از عشق، حزن و شعر  :))
      

        این اولین یادداشت من در اینجاست .
اگر بخوام توصیفی رو برای این کتاب در نظر بگیرم میتونم بگم "زیبای بی‌رحم".
جذابیت و زیبایی این کتاب به حدی بود که نمی‌شد ازش غافل شد و زمینش گذاشت.
و فضای داستان به حدی تیره بود که روی قلبت سنگینی میکرد.
__________
داستانِ کتاب در واقع مرور زندگی خانواده‌ی اورخانی در ذهن پسر کوچیک یعنی اورهان هست؛ در طول کتاب اورهان از زمان کودکی تا بزرگسالی خودش و خواهر و برادر‌هاش رو به یاد میاره و با خودش تکرار می‌کنه.
راوی هربار تغییر می‌کنه و مثل کتاب سالِ‌بلوا ما شاهد پرش زمانی هستیم.
هر فصل از کتاب " موومان " نام گذاری شده که با اسم کتاب ارتباط داره.
*موومان بخش کاملی از یک اثر بزرگترِ موسیقی هست که به صورت مجزا شروع و پایان داره، آثاری مثل سمفونی از چند موومان تشکیل میشن . اجرای یک موسیقی زمانی تکمیل میشه که تمام موومان‌هاش اجرا شده باشن.
و برداشت من اینه که کارکتر‌های این کتاب هرکدوم موومان های قطعه‌ی زندگی هستن ، با سبک‌ها و شیوه‌های مختلف.
هرکدوم از کارکترها نمادی هستن که در جامعه‌ی امروز هم میشه به خوبی درک و حس کرد.
در کل این کتاب به قدری قابل تامل و زیباست که همه باید قبل از مرگ بخوننش و دردِ هر شخصیت از داستان رو حس کنن:)