دو اثر ابتدای کتاب رو( مردم فقیر و شب های روشن) در کتاب های جداگانه خوانده بودم ولی بقیه ی آثار تازه و جذاب بودند و اثری که خیلی منو حیرت زده ساخت "بزدل" بود واسیا شخصیتِ عاشقِ کتاب از خوشبختی ناگهانی ناشی از عشق دوام نیاورد و دیوانه شد . داستان های داخل کتاب بعد از شب های روشن همگی کوتاه ولی قابل تامل نگاشته شده اند. برای مطالعه آثار داستایفسکی و آشنا شدن با نوع نگارشش خیلی کتاب خوبیه ( صرفه جویی میشه در خرید کتاب چون همه رو باهم داره) پیشنهادش میکنم بهتون
      

        اینم از جلد دوم این کتاب 
تا الان شده ی کتاب رو بخونید که همه چیو وصف کنه یا بهتره بگم کارای عادی رو روزنامه وار بگه؟ مثلا رفتم بیرون درو بهم زدم اونو دیدم که داشت میدوید...
اگه همینجوری ادامه بدم حوصلتون سر میره درسته؟ این دست کتاب ها زیادن ولی نکته ی این کتاب این جاست که با این که خیلی وقتا نگارشش طوری بود که تک تک کارهایی که کرده رو باید توضیح می‌داد ولی اصلا روزنامه وار نبود و فرد خسته نمیشد این نشان از گیرایی قلم میده که معلوم میشه مارتن لوگان جا افتادس در نوشتن 
از شخصیت های کتاب بخوام بگم مثل کتاب اول هردو قوی و قوی تر میشدن فقط من برام سواله که دایان تو زندگی پاریسیش با اولویه بود درسته؟ در زندگی ایرلندش همیشه ادواردی بود قبل از مرگ اَبِی وقتی متوجه شد تمام مدت ادوارد رو دوست داشته همینو نمیتونست تو پاریس متوجه بشه؟ با فکر کردن و چیز دیگه ای که هست اینه که وقتی متوجه ی دوست داشتنش شد ( قبل از مرگ اَبِی)  ولی همزمان با اولویه بود حس نمی‌کرد داره به همه از جمله ادوارد و حس خودش خیانت میکنه؟ اینم بگم که مدت هاست این کتاب رو میخونم و با تک تک جملاتش خاطره دارم و عاشق این کتابم ولی ی ایرادات ریزی بهش وارده 
      

        خب من چند ساله که دارم میخونمش و فکر کنم چهار یا پنج باری خوندمش . کتاب دو جلده و جالب اینجاست که من توی کتابخونه به جلد دومش ب خوردم و بدون مکث خوندمش به نظرم کامل بود و ابهام هاش وقتی کتابو میخوندی پر میشد خود به خود . تا اینکه وقتی برای بار سوم از کتابخونه قرض گرفتمش متوجه شدم‌جلد اولی هم داره که این باشه . نمیدونم چرا نظر بقیه اینقدر درموردش منفیه کجای این کتاب شبیه رمان های ایرانیه؟ زندگی ی خانومو نشون میده که برای حال خودش میجنگه . اگه ذهنت ناارومه و آماده ی غرق شدن تو زندگی ی در پس کلمات ی کتاب رو داری پیشنهادش میکنم
      

        این پنجمین اثری بود که از جوجو مویز  خوندم و به نظرم بهش کم لطفی شده . وقتی نظرات رو درباره ی کتاب هایی مثل این کتاب که خط زمانی شون عوض میشه میخونم میبینم فرد نتونسته ارتباط بگیره و به همین دلیل کل نگارش کتاب رو زیر سوال میبرند( گاهی حق دارند) ولی درمورد این‌ کتاب دقیقا درست و به موقع خط زمان عوض میشد قبل از شروع زمان جدید احساس ناراحتی میکردی که ادامه نیافته ولی به محض شروع سریع ارتباط میگیری . 
شخصیت فرمانده برام جذاب بود ی جاهایی اشاره میشد که اونا قبل از دشمن هم بودن فقط ی انسانن و این چیزی بود که مردم روستا نمیتونستن درکش کنن . لحظات آخر کتاب انتظار داشتم پال به توصیه گرگ عمل کنه و کار خاصی انجام نده ولی ادیت همه چیو عوض کرد و اگه بخوام در آخر ی چیزیو اضافه کنم اینه که فقط فردی که کتاب رو خونده و درک کرده باشه میتونه بریده کتاب با ارزششو تا ابد حفظ کنه تو ذهنش" برای فرمانده که خواهد فهمید: گرفته نشد، بخشیده شد."