به طور خیلی شگفت انگیزی شگفت انگیز بود!
تا لحظه‌ی آخر نمیتونی بفهمی آخرش چی میشه!
به جرعت میتونم بگم بهترین کتابی بود که خوندم؛داستان جذابش با شخصیت بخشی بی نظیر نویسنده یه اثر بی نقص خلق کرده بود
        

          تمام خشم من واقعا تجربه‌ی جالبی بود.همیشه فکر میکردم با کتابایی که روند آروم دارن ارتباط نمیگیرم؛همیشه هم توی کتابا دنبال یه جرقه‌ بودم.
ولی صبا طاهر  و اثرش فرق میکردن.روند مِلوی داستان اصلا اذیتم نمیکرد.
یکی دیگه از خوبیاش چند زاویه‌ای بودن داستان بود و دیدگاه همه‌ی شخصیتا رو درک میکردم.
و حقیقتا شخصیت پردازیش فوق العاده بود.تک به تک علایق،ترس ها،ویژگی ظاهری و ... رو با قلم خیلی درستی نشون داده!

تمام خشم من؛خیلی اسم درستی بود واسهء این کتاب...همه‌‌ی شخصیتها یه نفرت درونی داشتن،یه احساس‌ مزخرف تموم نشدنی که هرروز پررنگ تر میشد.یه خشم خالی نشده،عصبانیت نه!خشم.
من هم می‌خوام مثل توضیحی که پشت کتاب بود دعوتتون کنم.
اگه احساس خشم،کافی نبودن،شکست،ناراحتی دارید،شما با این کتاب کلی رفیق واقعی‌ پیدا میکنید.شخصیت هایی که یک عمری با حقیقت هایی که میدونستن و نمیخواستن باور کنند زندگی کردن،همراه شما مبارزه میکنند،شکست میخورن،میبخشن، و دوباره سرپا میشن.
        

          این کتاب همیشه قلب مضظربم رو‌ آروم می‌کنه و وقتایی که دلتنگ کسی هستم بهم یادآوری میکنه که قلبم با طنابی بهش وصله و دوری یا جدایی چیزی از محبت و علاقه‌ی بین ما کم نمیکنه.
        

          این کتاب لابه‌لای کتاب های کتابخونه دانشکده دیدم! 
دومین کتاب از زویا پیرزاد بود که با فاصله کمی از «چراغ ها را من خاموش می‌کنم» خوندم. کتاب دلنشینی بود برام. برشی از زندگی آرزو که با مادر و دخترش زندگی‌ می‌کنه. با اینکه داستان در زمانی اتفاق می‌افته که سال‌ها ازش گذشته و آرزو یک مادر ۴۱ ساله هست بیشتر جاها باهاش همدلی کردم و براش ناراحت شدم! و البته یک سوم پایانی حرص هم خوردم...

        

          به طرز عجیبی دوستش داشتم. خیلی کتاب خاص و قشنگی بود. واقعا «قشنگ»
ولی من انتظار داشتم تو فصل آخر یه کم از چیزهایی که هنوز نگفته بود و مال زمان حالش بود بگه، که نگفت و ما رو تو خماری گذاشت. برای همین دلم می‌خواد از این نویسنده هرچی هست رو بخونم، بلکه بفهمم اون سال‌ها چی گذشته برش.
چرا اینقدر ناشناخته‌ست این کتاب آخه؟
کلا ٨٠٠تا ریت در جهان؟  :(
می‌خوام هی کادو بدمش. پیشنهاد بدمش. بلکه یه کم آدم‌های بیشتری بخوننش.
        

          بعضی کتاب‌ها را تا یک دقیقه قبل از خواندنشان حتی به ذهنمان نمی‌رسد که بخواهیم بخوانیم.بدون اینکه حتی در موردشان شنیده باشیم، جلوی راهمان سبز می‌شوند و تا چشم باز می‌کنیم، می‌بینیم مشغول خواندنشان هستیم. این کتاب هم به‌طور اتفاقی جلوی من سبز شد. 

داستانی پر از الهام و احساس، که به عمق روح انسان و شجاعتی که در برابر مشکلات زندگی شکوفا می‌شود، می‌پردازد. در بطن خود پیام‌هایی از ایستادگی، فداکاری و امید را به شکلی زیبا و واقعی منتقل می‌کند. شخصیت‌ داستان در مسیر خود با چالش‌هایی بی‌پایان روبه‌رو هست، اما در دل این دشواری‌ها، همواره جست‌وجویی برای آزادی و رشد درونی دارد.
نویسنده با قلمی ظریف و عمیق، دنیای درونی شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشد و ما را به دنیای پیچیده احساسات و انتخاب‌های انسانی وارد می‌کند. در هر برگ از این کتاب، ما شاهد مبارزه‌ای هستیم که نه تنها در بیرون، بلکه در درون شخصیت‌ نیز در جریان است. او نه تنها با دنیای بیرون، بلکه با ترس‌ها و ضعف‌های درونی خود می‌جنگند. بال های شجاعت کتابی است که خواننده را با خود به سفری درونی می‌برد، سفری که در آن تنها شجاعت و امید می‌توانند بال‌هایی برای پرواز بسازند.

این کتاب به خوبی نشان داد که محدودیت ها مانع پرواز ما نمی شوند.