نقدی بر رمانی که می‌توانست شاهکارتر باشد: سووشون

سووشون برای خیلیا یه رمان مهمه. برای بعضیا اولین تجربه جدی با ادبیات زنانه، برای بعضی دیگه تنها رمان قابل‌تأمل سیمین دانشور. ولی اگه با دقت‌تر بخونیش، خیلی چیزا تو دلش هست که هم ستایش‌برانگیزه، هم ناامیدکننده.

سیمین دانشور با زبانی شاعرانه، فضای شیراز دوران اشغال ایران در جنگ جهانی دوم رو تصویر کرده. اما سوال اینجاست: چرا یه نویسنده تو سال ۴۸ درباره دوران بیست سال قبل می‌نویسه؟ شاید چون نمی‌تونسته درباره زمان خودش راحت بنویسه. شاید چون روشنفکری اون زمان، گرفتار سانسور و فشارهای سیاسی بود. اما آیا این یه توجیهه یا یه عقب‌نشینی؟

مرگ یوسف، شخصیت اصلی مرد داستان، انگار قرار بود اوج روایت باشه. ولی انقدر ناگهانی و بی‌جزئیاته که ضربه‌اش تو دل خواننده فرو نمی‌ره. حتی شخصیت‌های فرعی مثل غلام، مهری، خدیجه و فاطمه، بیشتر ابزارن تا آدم واقعی. انگار نویسنده وقت نذاشته تا بهشون جان بده.

و بدتر از همه شاید این باشه: سیمین دانشور می‌تونست نویسنده‌ای خیلی فراتر از سووشون باشه. قلمش داشت پتانسیل جهانی شدن رو. اما تو فضای مردسالار روشنفکری، زیر سایه جلال آل‌احمد موند. جلالی که بیشتر سیاست‌زده بود تا داستان‌نویس. و نتیجه؟ یه نویسنده بزرگ، با یه رمان خوب، ولی تنها.

و در نهایت، حتی تلفظ اسم رمان هم قربانی سوءبرداشت شد. "سَووشون"، نه "سووشون"؛ برگرفته از آیین عزاداری برای سیاوش، که خودش استعاره‌ایه از مظلومیت، پاکی، و ایستادگی. درست مثل یوسف… یا شاید درست‌ترش این باشه: مثل زری، زنی که تازه بعد از مرگ همسرش بیدار می‌شه.

سووشون داستان خوبی بود. ولی می‌تونست افسانه بشه.





      

        📖 "جهان‌های موازی" – میچیو کاکو

اگه دنبال یه کتاب علمی برای سرگرمی می‌گردید، این انتخاب اشتباهی هست! اما اگه علوم پایه خوندید و می‌خواید با دیدگاه یکی از فیزیکدانای طراز اول آشنا بشید، این کتاب برای شماست!

🔬 درباره‌ی کتاب: 
✅ نویسنده: میچیو کاکو – از فیزیکدانای جدی، نه نویسنده‌های سطحی 
✅ مخاطب: کسایی که حداقل یه آشنایی اولیه با فیزیک دارن 
❌ اگه فقط به فیزیک علاقه دارید ولی تحصیلاتی توش ندارید، ۸۰٪ کتاب براتون سخته و گیج‌کننده! 

🔴 نقاط ضعف: 
📌 یه سری فصل‌ها رو بیش از حد کش داده – حتی برای خود فیزیکیا! 
📌 حجم کتاب بالاست و به درد مطالعه‌ی تفننی نمی‌خوره 
📌 اسم کتاب گمراه‌کننده‌ست؛ تقریباً هیچ ربطی به "جهان‌های موازی کوانتومی" نداره، بیشتر در مورد کیهان‌شناسیه 

🌟 نقاط قوت: 
✨ بررسی تمدن‌های نوع ۱، ۲ و ۳ 
✨ بحث‌هایی در مورد فرار به جهان‌های دیگر 
✨ اشاره به کارهای کامران وفا در نظریه‌ی ریسمان – باعث افتخاره که اسم یه فیزیکدان ایرانی کنار نوبلیست‌ها اومده! 

🔍 جمع‌بندی: 
اگه دنبال محتوای علمی عمیق هستید، این کتاب می‌تونه براتون جالب باشه. ولی نسخه‌ی انتشارات آذرمیدخت رو به هیچ وجه پیشنهاد نمی‌کنم! پر از غلط املایی، چاپ افتضاح و کیفیت پایین. دنبال یه ترجمه‌ی خوب باشید! 


#کتاب #نقد_کتاب #جهانهای_موازی #میچیو_کاکو #علم #فیزیک #کیهان‌شناسی #نظریه_ریسمان
      

        📚 کتاب محشر **قلعه مالویل** از روبر مرل  

🏛 انتشارات نیلوفر  
🖋 ترجمه: محمد قاضی  
📄 تعداد صفحات: ۵۸۱  

✅ قطعا توصیه می‌کنم به همه، شاهکار بود.  

🤨 البته یه چیزی که برام عجیب بود، این بود که کتاب حدود ۱۰-۲۰ تا غلط املایی داشت.  
🔹 ترجمه هم خوب بود ولی می‌تونست خیلی بهتر باشه. داستان فوق‌العاده قوی و پرکشش کتاب باعث می‌شه که این ضعف‌ها کمتر به چشم بیان، اما مشکل اینه که توی بعضی قسمت‌ها، مخصوصاً جاهایی که فضای قلعه توصیف می‌شه، باید یه فرهنگ معین کنارتون داشته باشید تا بفهمید مترجم دقیقاً چی گفته!  

📖 برای مقایسه، اگه این ترجمه رو کنار ترجمه **سرخ و سیاه** بذارید، متوجه تفاوت سطح ترجمه می‌شید. جالبه که اون کتاب تو قرن ۱۵ نوشته شده، ولی فهمش راحت‌تره.  

💭 اما خود داستان...  
به نظرم پیام اصلی کتاب اینه که اخلاقیات بسته به زمان و شرایط تغییر می‌کنه و این‌که بشر چطور با تصمیماتش خودش رو تو مسیر نابودی قرار می‌ده.  

اگه دنبال یه داستان قوی، فلسفی و تفکربرانگیز هستید، حتما این کتاب رو 

#قلعه_مالویل #روبر_مرل #کتابخوانی #معرفی_کتاب #رمان #کتاب_خوب 📚
      

        کتاب رو نتونستم تموم کنم
با اینکه خیلی وسواس دارم و خیلی سختمه که یه کتاب رو نخونده ول کنم
اما چندتا دلیل باعث شد که نتونم ادامه بدم
غلط‌های املایی بسیار زیادی تو کتاب هست که تو این حجم کم باورنکردنیه، رمانهایی داریم بالاتر از ۵۰۰ صفحه بدون ۱ غلط
غلط‌های نگارشی بسیار زیاد که جا میخورید موقع خوندن، مثلا به جای دوست‌هایش نوشته دوست‌هاش یا بجای سرجایش نوشته سرجاش!!!! 
دلیل بعدی سوژه‌های تکراری و سیاه برای نقد، بابا این همه عکس 
اسم کتاب رو میذاشتی کارگر و جنگ و یا کمونیسم
یه دلیل دیگه اینه که تو بعضی عکسا مخصوصا از اواسط کتاب به بعد، دیگه با عکس کاری نداره بزرگوار، میره برا خودش یه داستان میگه و هیچ اشاره‌ای به هیچ تکنیک یا چیزی از خود عکس نمیکنه
دلیل بعدی اینه که تو یه سری از عکسا دست برده و مثلا عکس رنگی بوده بزرگوار خودش سیاه سفیدش کرده و بعد تو مقاله نوشته رنگ نارنجی تو این عکس نشان دهنده فلان چیزه حالا بگرد دنبال رنگ نارنجی بدتر اینکه خودش تو پانویس نوشته عکس رنگیه یعنی اشتباه نکردیم، خودمون سیاه سفید کردیم ولی در مورد رنگاش حرف میزنیم
اما از همه اینها اگر بگذریم کتاب یه کتاب آوانگارد هستش تو جامعه فارسی زبان و مشابهش خیلی کمه، اینکه یه کتاب یه سری عکس رو برداره و تحلیل کنه و این خیلی بنظرم ارزشمنده 
      

        📚 **سرخ و سیاه**  
⁣⁣⁣  
✨ **یک شاهکار از استاندال با ترجمه بی‌نظیر مهدی سحابی (نشر مرکز)** ✨  
⁣⁣⁣  
تجربه‌ی خوندن این کتاب یکی از ناب‌ترین لذت‌های کتاب‌خوانی من بود. ترجمه‌ی مهدی سحابی انقدر روان و زنده‌ست که اگر اسامی فرانسوی رو با اسامی ایرانی عوض می‌کردیم، هیچ‌کس متوجه خارجی بودنش نمی‌شد.  
⁣⁣⁣  
🔖 داستان جذاب و پیچیده‌ی "سرخ و سیاه" تو فرانسه‌ی قرن نوزدهم می‌گذره و شخصیت‌پردازی و روایتش چیزی نیست که بتونم راحت از یاد ببرم. این کتاب انقدر خوب بود که دوست داشتم ۶۰۰۰ صفحه بود تا بیشتر تو این دنیا زندگی کنم. جالبه که برای اولین بار احساس می‌کنم باید این کتاب رو چندبار دیگه بخونم تا تمام لایه‌هاش رو کشف کنم.  
⁣⁣⁣  
📖 یکی از نکات جالب برام این بود که به صورت موازی با خوندن این کتاب، داشتم "تاریخ هنر" رو می‌خوندم و ارتباط بعضی چیزها بین این دو کتاب واقعاً حیرت‌انگیز بود.  
⁣⁣⁣  
❗️ فقط یه توصیه: *مقدمه‌ی کتاب رو تا وقتی کتاب رو کامل نخوندید، مطالعه نکنید.* مترجم عزیزمون تو مقدمه داستان رو لو داده، اما این موضوع از شاهکار بودن کتاب کم نمی‌کنه.  
⁣⁣⁣  
🍁 پاییز فصل آخر سال است هرچی هم نداشت اما برای من "سرخ و سیاه" رو که  آشنایی  با فصل جدیدی از لذتِ کتاب‌خوانی بود، رو رقم زد. اگر هنوز نخوندین، واقعاً پیشنهاد می‌کنم به این شاهکار یه فرصت بدید.  
⁣⁣⁣  
      

        وقت بخیر
تو فاصله‌ای که منتظر کتاب‌های جدید بودم، یه کتابی تو کتابخونه نظرمو جلب کرد و با کراهت و بی‌میلی تمام رفتم سراغش، بدلیل رزومه‌ای که نویسنده داشت در عرصه تاریخ ولی باید بگم که جا خوردم
اما چرا، در ادامه میگم
در مورد کتاب
کتاب چاپ سال ۱۳۴۵ هستش،شرکت انتشار،چاپ بهمن
با مقدمه ۱۳۴ صفحه است.
نثر به شدت سخت و خسته کننده‌ای داره و خیلی کند میره جلو اما به طرز غریبی نمیتونید بذاریدش زمین
چون از یه طرف میبینید نویسنده مطهریه و ناخودآگاه میگید چیزی از کتاب که بدرد بخور باشه دستگیرتون نمیشه،از یه طرف جواب‌هایی که به عنوان یه روحانی به سوالات میده خیلی سکولاره و این بی‌نظیره. یه جا یک سوال تو کتاب مطرح میکنه و میگه آیا علم خدا تغییر پذیره؟و جواب میده: بله.(یا خدا)(مطهری، روحانی اسلام‌گرا) در ادامه توضیح میده که خدا فقط عالم به اسبابه، یعنی مثلا اگه شما آب جوش بریزید رو پای خودتون، پاتون میسوزه و خدا اینو میدونه، ولی اگه نریزید نمیسوزه و باز هم خدا میدونه. خلاصه دمش حداقل از بابت این کتاب گرم
یه جاهای خیلی زیادی از کتاب هم استاد داشت دل خدا رو بدست میاورد که باشه، تو قادر و خفن و فلان ولی بیا منطقی باشیم نمیشه تو از همه چیز باخبر باشی از قبلش. که الان آدم میفهمه که خب شما ده دوازده سال اگه شاگرد یه آدم با اون اندیشه‌های وحشتناک باشی نمیتونی بیای بگی یا علی مدد عالم مطلق نیست خدا. تاثیر میگیره آدم
یه سر هم اگه فرصت داشتید به زندگی و مرگ مطهری بندازید. طرفدارای شریعتی که معتقد به اسلام بدون روحانیت بودن میزننش، خیلی تاریخ انقلاب پیچیده و جالبه. به همین سادگی نیست واقعا. یا اونجاییش که متوجه میشید چقد این آدم با چپ‌ها مشکل داشته و آخر سر هم همونا کار دستش میدن و اینکه این آدم تو دوره شاه هیات علمی دانشگاه بوده و احزاب میتونستن انقد راحت کتاب چاپ کنن هم جالب بوده. هرچند خیلی هم آزاد نبودن و چند بار خود مطهری بخاطر سخنرانی دستگیر میشه. البته الانم شما زیادی حرف بزنی ادبت میکنن.
بگذریم.
توصیه نمیشه اما این کتاب، بدلیل حوصله سر بر بودنش، اگه خیلی حوصله داشتید بخونیدش. سعی کنید چاپهای قدیمی پیدا کنید، چون احتمالا اون قسمتاییش که گفته خدا هم علمش تغییر پیدا میکنه رو جمهوری اسلامی به نمایندگی از خدا حذف کرده
🤣🤣🤣
شاد باشید
      

        پاییز فصل آخر سال است.
کتابی که خیلی عالی شروع شد، متوسط ادامه پیدا کرد و فاجعه بود پایانش.
کل حرف و موضوع رو میشد تو یه قسمت از همشری داستان منتشر کرد. مابقیش روده درازی بود.
فصل آخر انقدر نویسنده فلش بک میزنه و برمیگرده که سرگیجه میگیرین
از اون گذشته، وسط یه پاراگراف که داره یه داستان میگه، تو همون پاراگراف فلش بک میزنه. اگه این یه تکنیکه تو نویسندگی، که اصلا در نیومده، اگرم ابداع شخصیه که بازم درنیومده.
اون قسمتهایی هم که تو یه پاراگراف فلش بک نمیزنه،  انقد بین فصل‌ها جابجا میشه، که شما یه لحظه حتی فک میکنید سوتی داده و فصل اول که تابستانه چرا این رفت تو زمستان. مثل فوتبالیستا که یه فلش بک ۳ هفته طول میکشید
حقیقتش خیلی زیاد تعجب کردم از  به چاپ ۶۲ رسیدن این کتاب. هیچ چی نداشت کتاب واقعا.  و اگر من میدونستم که این کتاب جایزه جلال برده نزدیکش نمیشدم.
جمله بندی و نگارش رو هم که نگم براتون
نمونه عینی جمله کتاب:
قشنگ‌اند. گیرم دهانم باز نشده بگویم.
(یا خدا، این چه جمله‌ایه)  سرگیجه‌ای که الان بهتون دست داد رو چند برابر کنید و ببینید کسی که تو قصه است  و کتابو خونده و متوجه نمیشه، چه حس بدی داره
      

        بنظرم تا حدود خیلی زیادی تحت تاثیر مسخ نوشته شده، عقاید چپ عجیب غریب که شاید الان که کمونیسم شکست خورده انقد احمقانه به نظر میاد. ترجمه جلال هم که نگم براتون.
یه جایی نوشته مثلا: ساعت چیه؟؟؟؟
برای پرسیدن ساعت. آخه تو کدوم گویش رایجی تا الان در زبان فارسی میگن ساعت چیه؟؟؟؟؟
یا مثلا نوشته: اصلا همچه چیزی نیست
همچه؟؟؟؟؟؟؟
      

        الان که تازه کتاب رو تموم کردم، چیزی که به ذهنم میرسه اینه که کتاب سرگرم کننده، تا حدودی آموزنده(در مورد استرالیا و فرهنگ مردمانش) و دارای ضرب سریعی بود که حوصلتو سر نمیبره. 
تاثیری که اتفاقات کوچیک تو زندگی و سرنوشت آدما میذاره چیزی بود که تو این کتاب بولد شده بود و یکم بنظرم زیاده روی شده بود توش. خیلی سهم پدر جسپر،مارتین، پر رنگ بود تو زندگی بقیه. یه سری آدما رسما قاق بودن تو قصه.
ترجمه بی‌نظیر بود،ویراست عالی بود. یه دونه غ
لط املایی و نگارشی نداشت کتاب در این حجم.
به شدت توصیه میشه
      

        من راستش سواد و وقت کافی برای وریفای کردن گفته‌های کتاب نداشتم
ولی فارغ از اینکه چقدر حقیقت داشته باشه خوندنش بسیار لذتبخش و البته ناراحت کننده بود 
چیزی که تو ذهنم میاد اینه که اگه حتی ۱۰ درصد این کتاب هم واقعیت باشه، آمریکا روی خون بنا شده. مثل شاید خیلی از تمدنهای دیگه.
      

        رمان ما، یکی از جالبترین نگاه‌هایی که به مساله جبر و اختیار،سعادت و آزادی و خلقت میتونست وجود داشته باشه رو ارائه میده. نویسنده انقدر ظریف روی مرز خوبی‌ها و بدیهای دو طرف حرکت میکنه که شما هیچ وقت با قاطعیت کامل نمیتونید جانب یک طرف رو بگیرید. البته اکثر اوقات ذهن خواننده زمینی طرف آزادی رو میگیره. کتابی بسیار لذت بخش برای کسایی که دنبال موضوعات فلسفی داستانی عمیق هستن
      

        کتاب  رو با ترجمه دکتر نوذر نیازی خوندم. باورم نمیشد که انقد موثر باشه. خلاصه کلامش اینه که واقعا هیچ چیزی رو از دست نمیدید وقتی سیگار نکشید، بلکه خیلی چیزای دیگه بدست میارید. سلامتی، پس انداز پول، از بین رفتن سایه‌های سیاه که توضیح میده. بینظیر بود. شدیدا توصیه میکنم
      

        کتاب جذاب و گیرایی بود. ترجمه  خانم سیمین بابایی رو خوندم.
مشکلی که با داستان داشتم این بود که تو زندگی آخر نفهمیدم چرا موندگار نشد؟؟؟چون خودش خیلی دوس داشت بمونه. بنظرم کتاب در لحظات آخر نتونسته بود که قضیه‌ی جهان‌های موازی رو جمع کنه و هرطوری بود میخواست طرف رو برگردونه به زندگی اولش، چون هم میخواست بگه هر تصمیمی که گرفتی باید پاش باشی و هم اینکه هر زندگی بگیری یه سری گیر و گور داره که با این بخشش هم خیلی موافق نبودم. مثلا آدم واقعا ترجیح میده پدرش زنده باشه و به مامانش خیانت کنه تا اینکه تو سن کم از دستش بده‌.البته این نظر منه. اما با اون قسمتش خیلی حال کردم که تو سیاه ترین قسمتای زندگی هم یک آن میبینی که نمیخوای بمیری. در کل توصیه میکنم در صورت داشتن وقت آزاد بخونیدش