کتاب روایت روزهای سخت لبنان است. جناب یامین پور روایت ایامی را می‌گوید که بمب‌های اسرائیل به تن مجروح بیروت زخم می‌زد. لابه‌لای کتاب  بیاتی ساده و روان اطلاعات  خوبی از بزرگان حزب‌الله می‌خوانید. 
      

        قلم صمیمی با شخصیت پردازی خوب‌ این کتاب رو یکی از به یادموندنی‌ها می‌کنه. 
      

        عجیب بود. دو داستان که موازی با هم پیش می‌روند و جایی به هم می‌رسند. یک رمان سورئال که اگر بخواهم در یک کلمه معرفی اش کنم، عجیب است. موراکامی خوب بلد است مخاطب را بین رئالیسم و سورئالیسم در پرواز نگه دارد. در کل تجربه خواندنش دلچسب بود.
      

        داستان زندگی ساکنین طبقات مختلف یک برج است. ایده‌ی خوبی بود. کمی از نظر پرداخت به نظرم ضعف داشت ولی سعی شده بود به این نکته برسد که  طیف گوناگونی از آدم‌ها و هرکدام با قصه‌ای مجزا در جامعه زندگی می‌کنند. بعد از خواندش فکر کردم قصه‌ی زندگی همسایه‌مان چه می تواند باشد؟! 
      

        بخوانیدش و با دنیایی از ظلمی که در حق سیاهپوستان روا شده آشنا شوید.
      

        با اینکه توصیفات خوب بود، شخصیت پردازی خوب بود ولی من محتواش رو دوست نداشتم. پر از افسردگی و تاریکی و ناامیدی بود. 
      

        شبیه را بخوانید تا بدانید شبیه پیامبر در زمانه‌ی خود شدن به چه معناست؟ 

خیلی دوستش داشتم.
      

        خوندنش برام جالب بود. مدت‌ها بود کمیک نخونده بودم. یاد تن تن اُفتادم.تصورم نسبت به چین تغییر کرد البته باید توجه کرد که سفر نویسنده در چندین سال پیش بوده.
      

        نتونستم باهاش ارتباط بگیرم اصلا.
      

        حکایت عشقی که شاید بعد از خاموشی شمع زندگی پُر‌درد نوش‌آفرین،  در ابدیت و به دور از این آدم‌ها به سرانجام برسد...
      

        شخصیت پردازی و توصیفات  و فضا سازی دقیق و زیبا و جزئی بودند.
 داستان یک خانواده که بعد از به سرپرستی گرفتن یک پسربچه  با چالش های زیادی روبرو میشن.

بعد از خوندنش هنوز ذهنم درگیرشه.
      

        غم نامه ای با توصیفات و شخصیت پردازی های عالی 
بعد از خواندنش چند روز ذهنتان را درگیر می‌کند.
      

        اگر میخواهید کمی در مورد سیرِ پیشرفت زنان در ایران  بدانید، مطالعه اش کنید. زنانی که چراغ در دست با دنیای سیاهی روزگارشان مبارزه می‌کردند.
      

        نادر ابراهیمی هم خودش. و هم آثارش شاهکارند.
آتش بدون دود از عشق، نفرت، غم، شادی، سیاست، اتحاد، تفرقه، همدلی، خدعه، صداقت، شجاعت، مردانگی، دروغ و... 
می‌گوید.
شروع کردن این کتاب با خودتان است ولی پیمودن مسیر کتاب با خودتان نیست. هر چه قدر بیشتر جلو میروید از خستگیتان کاسته میشود!
      

        اشکانه منو یاد روزهایی میندازه که توی مدرسه به محض اینکه زنگ تفریح رو میزدن با دوستام شروع به خوندنش میکردیم.
خیلی قشنگ بود، هم کتاب و هم لذت دست جمعی خوندش