داستان واقعی در مورد مردی به نام لویی از زبان سوم شخص روایت می‌شه. لویی در جوونی قهرمان دو المپیک بوده ولی در بحبوحه‌ی جنگ جهانی دوم به نیروی هوایی آمریکا ملحق میشه و طی یک عملیات ناموفق برای مدت طولانی(اگه اشتباه نکنم ۴۴ روز) روی اقیانوس آرام گرفتار میشه تا زمانی که به دست نیروهای ژاپنی به اسارت درمیاد. داستان از زمان نوجوونی لویی روایت میشه تا دوران میان‌سالیش و در این بین از افراد دیگه و شرایط آمریکا و ژاپن در حین و بعد جنگ هم صحبت میشه.
به نظر من کتاب یه سری جاها جزئیات خیلی زیاد و خسته‌کننده‌ایی داشت که حذفشون لطمه‌ایی به اصل داستان نمی‌زد. برای من یک مقدار طولانی بود ولی در کل سیر اتفاقاتی که برای شخصیت داستان افتاد جالب بود.
      

        کتاب در مورد خاطرات یک دختربچه‌ی ۱۳ ساله‌ی ژاپنی  به نام یوکو هست که از ۴ ماه قبل از بمب‌باران اتمی هیروشیما روزانه شروع به نوشتن خاطراتش می‌کنه. در واقع تو این کتاب ما خاطرات این دختر کوچولوی شجاع رو از ۴ ماه قبل از فوتش به همراه یه سری اطلاعات اضافی درمورد شرایط اون زمان ژاپن از طرف نویسنده می‌خونیم. 
کتاب دردناکی بود در کل🥲 قلبم برای این دختر و هزاران هزار کودک بی‌گناه و بی‌دفاع که قربانی جنگ‌ها در هرجای دنیا میشن شکست💔

      

        به نظرم این کتاب و توو بهترین زمانی که می‌شد شروع کردم🥲 وسط جنگی که ما شروع‌کننده نبودیم. همین باعث شد خیلی از جمله‌های کتاب و با پوست و استخوون درک کنم.
کشور ما چه مردمان نازنین و شجاعی داشته و داره. عالی بود پیشنهاد می‌کنم حتما بخونیدش.

      

        مثل بقیه‌ی سفرنامه‌های آقای ضابطیان عالی بود. چقدر اون بخش مربوط به سرخ‌پوست‌ها غم‌انگیز بود🥲
      

        قلب دوخته کتابی نیست که سرسری بخونی و از روی جمله‌هاش بگذری. هر جمله‌و کلمش حرفی برای‌گفتن داره. داستان موهبت و جادویی که به زنان یک خانواده به ارث می‌رسه؛ که ما از ابتدای زندگی مادر و در پیش داریم تا زندگی بچه‌هاش و   با تاثیر  این موهبت تو زندگی این خانواده و اطرافیانشون  روبه‌رو می‌شیم.
من که بسیار لذت بردم✨️
      

        کاش کتابی با این داستان جذاب ترجمه‌ی بهتری داشت. یه سری جمله‌هارو باید چندبار می‌خوندی تا بفهمی. حتی غلط املاییم داشت. حیف🫠
      

        کتاب حالت درددل طور داره. کتابی نیست که بگی میشه ازش مطالب روانشناسی خاصی یاد گرفت. خیلی جاها می‌خونی و می‌گی اععع این که منم یا این اتفاق که برای منم افتاده؛ در واقع من خیلی جاها باهاش همذات‌پنداری کردم و از خوندنش لذت بردم✨️
      

        این اولین کتابی بود که از جاال آل احمد می‌خوندم. به عنوان یک دانشجو معلم یک قسمت‌هایی از کتاب برام دردناک بود. مشکلاتی که بچه‌ها دارن و ذهنیت بد مدیر مدرسه(خود نویسنده رو نمی‌دونم) در مورد معلم و معلمی. عجیبه که مشکلات و مسائل اون زمان هنوز هم وجود داره. در کل دوسش داشتم.
      

        یه نظر بود می‌گفت با نخوندن این کتاب چیزی و از دست نمی‌دین. دقیقا همون
      

        قطعا با این حجم کم کشش و هیجان و پلات توئیست‌های کتابای دیگه‌ی خانم فریدا رو نداشت  و یه جورایی می‌شه گفت اضافه بود ولی به عنوان کتابی که میشه تو یه نشست خوند خوبه. در کل مجموعه‌ی خدمتکار رو بسیار پیشنهاد می‌کنم مخصوصا همون جلد اول‌.
      

        داستان عاشقانه‌ی قشنگی داشت. پلات توئیست عجیبی داشت جوری که من یه لحظه هنگ کردم و با خودم گفتم مگه میشه!
قلم نویسنده‌ام جذاب و گیرا بود جوری که من تو ۲ روز تمومش کردم ولی داستان محتوای خیلی عمیقی نداشت. صرفا خوندم و ازش لذت بردم. به نظرم تینیجرا بیشتر ازش خوششون میاد✨️
      

        اسدالله میرزا از وسطای کتاب شخصیت مورد علاقم شد🥲 چقددر پایانش و دوست داشتم جوری که اصلااا نقهمیدم صفحات آخرش چجوری تموم شد. در آخر به نظرم اگه شوخیاشون یه ذره کمتر تکراری بود خیلی بیشتر می‌چسبید😌🥲😎✨️
      

        این کتاب تقریبا ۳ ساله که گوشه‌ی کتابخونم بود. امروز خیلی تصادفی برش داشتم و الانم تمومش کردم.
۸ تا داستان کوتاه که هر کدومشون یه جور توی دنیای خودش غرقت می‌کنه و تا ته جمله‌های پایانی می‌کشونت🥲 عالی بود من  که لذت بردم✨️
      

        این کتاب و به پیشنهاد یه عزیزی شروع کردم و می‌تونم بگم که از انتخابم پشیمون نیستم ولی اونقدریم برام جالب نبود که بخوام صددرصد به کسی پیشنهادش بدم. یک مقدار دیدگاه راوی برام گنگ بود. جوری که اون کشش و تنفر و در آن واحد به اون مرد داشت برام توجیه‌پذیر نبود. ولی در کل روند نسبتا قابل قبولی داشت.
      

        تقریبا می‌تونم بگم هیجان کتاب تو ۲ ۳ صفحه‌ی آخر بود🫠 داستان قشنگی داشت ولی اگر اینقدر کشش نمی‌دادن می‌تونست امتیاز بهتری بگیره🥲