افتصاحی که در ورق طلا جلد شده
        

                هنوز فکرم درگیر اون شعری هست که نویسنده ص ۲۷۱ کتاب  آورده بود :
"مارا به سخت جانی خود این گمان نبود"
        

                ششمین کتابی که در سیر کتابهای شهید مطهری خوندم. اگر موضوع مهدویت از جنبه فلسفه‌ تاریخ و جریانات تاریخی طرف سوال باشه، کتاب مناسبیه. کم حجم و پراز نکته است. اما از سایر جوانب مهدویت رو مورد بررسی قرار نمیده.
        

                خوندن کتاب‌های شهید مطهری اگر روی نظم و سیر باشه، خواننده بعد یه مدت متوجه نگاه فلسقی و منطق استاد به دین و مفاهیمش میشه. این کتاب با محوریت قرار دادن سوال‌ها و شبهه‌هایی که همیشه تو جامعه اسلامی بوده، سعی داره به اون پاسخ بده؛ مثل چرا امام حسن صلح کرد امام حسین قیام؟ ارزش صلح بیشتر بود یا جنگ؟ چرا رویکرد امام‌های مختلف فرق میکرده؟ و... سوالهایی که شاید تو اعماق وجود هممون باشه اما دنبال جوابش نرفته باشیم! و تو این کتاب جوابش باشه:)
        

                با بیشتر قسمتهای کتاب نتونستم ارتباط برقرار کنم. انگار فلسفه خوندن هم مود و حال و هوای خودش رو میخواد و همیشگی نیست. شایدم کتاب صوتی بودنش تاثیر زیادی بر عدم جذابیتش داشت!
        

                وقتی کتاب تموم شد نطرم آشکارا با وقتی که شروعش کردم فرق داشت! لذا نظرم از یک ستاره رسید به سه ستاره
        

                کتاب صوتیش رو گوش کردم! 
و واقعا لذت بردم از داستان..
هرچند صوتی بودن و صدای گوینده‌ها هم بی تاثیر نبود
        

                حقیقتاً فوق العاده. شهید مطهری برعکس رسومی که امروزه مد و ترویج میشه که با همه مهربان باشیم، تاکید میکننن که بله  جذب حداکثری اهمیت داره اما پایبندی به اصول هم مهمه و هیچوقت نباید به بهانه جذب از اصول گذشت و از سویی هم با تمرکز بر زندگی حضرت علی مجدد تاکید میکنن و دو دسته افرادی رو که ایشون از خودشون طرد کردن رو زاهدان احمق و منافقان میدونه! که این هم خودش قابل توجه هست!
        

                این کتابو چندسال پیش به بهانه خوندن برای خواهر خریدم و خوندم. مجموع چند داستانی هست که میتونه برای دخترهای خردسال و نوجوان جذاب و الهام‌بخش باشه
        

                کتاب در قطع کوچک حدود ۱۲۰ صفحه هست اما به جرأت میتونم بگم دوسه برابر این حجم نیاز هست تا مفاهیمش باز بشه! قدرت استدلال و قلم پرتوان استاد شهید، حقیقتا ستودنیه..
        

                متن روان و داستان گیرا...از دل همین زندگی‌های الانمون..همین زیست مجازیمون! روایت داستانش رو دوست داشتم..ازون داستانا که میان و تیرشون رو میزنن و میرن و تا یه مدت گیجی..:))
        

                هفتمین کتابِ سیری که شروع کردمه..
بعضی حرف‌های شهید مطهری درباره جامعه، جوری زنده‌اس که انگار نه انگار ۵۰ سال پیش اینارو گفته:))
        

                همیشه معتقدم که باور به کار و هدفی و اعتقاد بهش میتونه یه جلوه دیگه‌ای از انسانیت ما رو نشون بده و این باور سن نمیشناسه! ممکنه شصت ساله باشی و بدون باور و الزام به هدفی یا ممکنه سیزده ساله باشی و سراپا اعتقاد و صلابت!
داستان داستان فضایی‌ای نیست! کاملا معمولی و از دل داستان‌هایی است که درباره جنگ میشنویم اما باور قهرمان داستان، گاهی آدم را شوکه میکنه!
        

                کتاب در ۲۹ فصل متناسب با ۲۹ روز ماه رمضان سال ۷۵ و در قالب سخنرانی حاج آقا مجتبی تهرانی تنظیم شده..
یه جاهاییش خیلی خلاصه و کوتاه بود که آدم دوست داشت بیشتر در موردش صحبت کنه..اما این چیزی از دلنشین بودن کتاب کم نکرد..
        

                مدت‌ زیادی بود که رمان نخونده بودم! عطش شدیدم به خواندن رمان مرا به رمان کلاسیک جین ایر کشوند. تمام آنچه از یک رمان کلاسیک انگلیسی آن هم در قرن ۱۹ انتظار داریم در آن پیدا میشود.